Sashka Kondratyev: analiza historii. Charakterystyka głównego bohatera

W liczbie dzieł, o których mówi prawdęstraszne, codzienne życie drugiej wojny światowej obejmuje historię pisarza-weterana V. Kondratiewa „Saszki”. Nie ma pięknych słów wychwalających bohaterski czyn żołnierza, który poświęcił swoje życie w straszliwej bitwie. Autor nie pokazuje dzielnych zwycięstw wojsk radzieckich. Codzienne życie zwykłego wojownika, który „znalazł się w najtrudniejszym czasie w najtrudniejszym czasie” jest głównym tematem Sasha Kondratieffa. Analiza działań bohatera pomaga zrozumieć, co niepokoiło i dręczyło człowieka, który został wyrwany z spokojnego życia i wrzucony w samo usta wojny.

Z historii powstania opowieści

Kondratiew udał się na front w grudniu 1941 roku. Jako członek brygady strzeleckiej brał udział w zaciętych walkach o Rzhew, które odbyły się w 42., został ranny i nagrodzony medalem. Wrażenia z tych strasznych lat pozostały na całe życie, o czym świadczy analiza opowieści „Sasha”. Kondratieff, który wziął pióro w dość dojrzałym wieku (nowelę Sasha opublikowano w 1979 r., Aw 80. jego autor skończył 60 lat), co noc budził sny, w których widział swoich towarzyszy z Rzhewa. Próbował nawet znaleźć swoich żołnierzy, ale nigdy nikogo nie znalazł, co spowodowało straszliwą myśl: „A może ja sam przeżyłem?”

Pisarz przyznał, że dużo czytapracuje nad wojną, ale nie znalazł w nich tego, co nigdy nie puszcza jego duszy. A potem postanowił mówić o „swojej” wojnie, w przeciwnym razie część jej strony „pozostanie nieujawniona”. Od tego momentu Wiaczesław Kondriewiew rozpoczął swoją działalność literacką.

„Sasha”: podsumowanie historii

Akcja rozgrywa się wczesną wiosną. Główny bohater, Private Sashka, walczy o drugi miesiąc na linii frontu koło Rzheva, ale dla niego wszystko jest już „jak zwykle”. Niemcy biją i biją, a mają złe jedzenie (z powodu błotnistej drogi nie ma nawet wystarczającej ilości chleba), a przy muszlach nie ma miejsca na suszenie ubrań i butów. Życie militarne z najmniejszym szczegółem nawiązuje do historii „Sasha” Wiaczesław Kondratyjew. Analiza tych scen prowadzi do myśli o tym, jak trudno było osobie w takich warunkach pozostać „Człowiekiem”, a nie przekraczać praw sumienia.

Ujawniając bohatera, autor zwraca uwagę czytelnika na kilka epizodów z życia Sashy. Codziennie popełnia swoje działania:

• dostaje buty dla firmy (nie dla siebie!), w której pima są tak nieszczelne, że nie mogą nawet wysuszyć;
• oddaje Niemca, którego nigdy nie zastrzelono;
• przyjmuje na siebie czyjąś winę i wychodzi z trybunału młodego porucznika;
• spotyka się z pielęgniarką Ziną i wychodzi ze swojej ścieżki, dowiedziawszy się, że kocha się z inną.

To jest fabuła opowiadania „Sasha” Kondratiewa. Analiza tych scen pomaga zrozumieć, w jaki sposób bohaterowi udało się przejść przez przygotowane testy i nie upuścić zalet

Niewola niemiecka

Ta scena jest jednym z kluczy w pracy. Sasha bierze język „na rękach”, ponieważ był nieuzbrojony. I nagle, w tej chwili, on, który był w najniebezpieczniejszych i beznadziejnych atakach, widział w przebraniu więźnia nie wroga, ale kogoś oszukanego. Obiecał mu życie, ponieważ ulotka zebrana w drodze do kwatery głównej mówiła, że ​​rosyjscy żołnierze nie szydzili z więźniów. Po drodze Sasha nieustannie odczuwał wstyd za to, że ich obrona była bezużyteczna, a zmarli towarzysze leżeli bez pochówku. Ale przede wszystkim był zakłopotany faktem, że nagle poczuł nieograniczoną władzę nad tym człowiekiem. Taki on jest, Sashka Kondratyeva. Analiza jego stanu umysłu pokazuje, dlaczego nigdy nie był w stanie zastrzelić więźnia iw rezultacie naruszył rozkaz dowódcy batalionu. Czując się dobrze, zdołał spojrzeć mu prosto w oczy, co spowodowało, że dowódca anulował swoją początkową decyzję, by zastrzelić „język”. Później Sasza pomyślał, że jeśli pozostanie przy życiu, wspomnienie niemieckiego urzeczonego przez niego będzie dla niego najbardziej pamiętnym wydarzeniem wojny.

Oto ona - jedna z głównych cech rosyjskiego wojownika: zawsze zachowuj humanizm w sobie, pamiętaj, że jesteś człowiekiem. To podkreśla historię Kondratiewa. Szaszka, analiza produktu tego dowodu, był w stanie w jednym z najtrudniejszych okresów swego życia przeciwstawić się dobru złu.

Obrońca porucznik

Innym ważnym epizodem jest przypadek szpitalnykiedy Sasha stanęła w obronie swojej nowej znajomej (młodego porucznika) przed specjalną osobą. Nie znali niczego, ale Sashka doskonale zdawał sobie sprawę z tego, co może zagrozić porucznikowi, który miał tytuł, kłótnię Władimira. I dla niego, dla zwykłych, nic się nie stanie: i tak nie wyślą dalej zaawansowanego. W rezultacie porucznik pozostał w szpitalu, a Szaszka został zmuszony do pójścia do Moskwy. Zdesperowany i żarliwy porucznik okazał się w rzeczywistości słabszy niż szeregowy żołnierz, który przewyższa go siłą i odwagą - prowadzi do tego analiza Sashki Kondratiewa.

Test miłości

Podczas wojny Szaszka spotkał Zinę. Poznanie jej rozgrzało jego duszę, ponieważ nikt nie był jej droższy za bohatera. Wiaczesław Kondratiew prowadzi swojego bohatera poprzez tradycyjny test literatury w literaturze. Sasha (krótkie podsumowanie relacji ze swoją dziewczyną pasuje do kilku scen) i tutaj zachowuje się z godnością: umiejętność zrozumienia innej osoby i duchowej dobroci okazuje się silniejsza.

Na początku czeka na spotkaniejako dziewczyna, a kiedy miała miejsce, dowiaduje się, że Zina miała nową miłość. Sasha doświadcza w tym momencie głębokich rozczarowań. Jest to również niezrozumienie tego, jak można zorganizować imprezę, kiedy na linii frontu znajdują się wszystkie pola „nasze”. To i ból tego, co wybrała Sashę. Ale on po prostu wychodzi, nie wyrzucając Zinie i nie żądając od niej żadnych wyjaśnień.

Więc co on, Sasha Kondratyeva?

Analiza historii i działań bohaterapomaga zrozumieć najważniejszą rzecz, którą autor chciał przekazać czytelnikowi: można przejść przez straszne próby wojny i zatrzymać Człowieka w sobie. Podkreśla to słowem należącym do Sashki: „Jesteśmy ludźmi, nie faszystami”. I większość takich żołnierzy. Wielu czołowych żołnierzy widziało swoich towarzyszy w postaci bohatera. A to oznacza, że ​​tylko tacy wojownicy, w tym V. Kondratiew i sam Szaszka, odnieśli zwycięstwo.

Analiza pracy pomaga odtworzyć wizerunek rosyjskiego żołnierza: odważnego, odpornego, któremu udało się zachować humanizm, wiarę w zwycięstwo.

</ p>>