Szczepienia od różyczki: zasiłek lub szkoda

W ostatnich latach zawsze toczą się gorące dyskusje o tym, czy od różyczki potrzebne są masowe szczepienia.

Różyczka jest chorobą wirusową, która, kiedypenetracja ludzkiego organizmu wirusa powoduje uszkodzenie układu limfatycznego, skóry, błon śluzowych. Charakteryzuje się niewielkim wzrostem temperatury, łagodną wysypką i wzrostem wszystkich węzłów chłonnych, co ma miejsce praktycznie bez konsekwencji przez trzy do czterech dni. Źródłem infekcji jest zawsze chory lub nosiciel wirusów w ostatnich dniach okresu inkubacji, który zwykle wynosi 11-21 dni. Nawet bez leczenia sama choroba przechodzi przez dwa do trzech dni, pozostawiając trwałą odporność na całe życie.

Kłopot w pytaniu: potrzebują szczepionki przeciwko różyczce, czy też nie, to fakt, że choroba, która nie jest potencjalnie niebezpieczna dla ludzi i nie zagraża rozwojowi powikłań, powoduje rozwój wrodzonych wad rozwojowych u płodu. Kiedy kobieta w ciąży jest zarażona w czasie ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży, pojawia się spontaniczne poronienie lub rodzi się dziecko z wrodzonym zespołem różyczki, które obejmuje wrodzone wady serca, kataraktę, głuchotę i poważne upośledzenie rozwoju neuropsychologicznego. Dlatego w przypadku różyczki u kobiet w ciąży, w przypadku, gdy dwukrotne badanie serologiczne określa wzrost miana przeciwciał, wczesny etap ciąży rodzi pytanie o zaszczepienie świnki. Mniej niebezpieczne jest wystąpienie ciąży w ciągu pierwszych trzech miesięcy po podaniu szczepionki przeciw różyczce, w tym przypadku po szczepieniu zaleca się stosowanie antykoncepcji w tym okresie.

Szczepienie z różyczki przeprowadza się zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Zdrowia w tym wieku:

- w wieku 12 miesięcy - szczepienie przeciwko odrze, różyczce, śwince;

- w wieku 6 lat - szczepienie przeciwko różyczce, odrze, śwince przed wejściem do szkoły

- w wieku 13 lat - szczepienie przeciwko różyczce dziewczynom, które wcześniej nie miały różyczki;

- w wieku 18-25 lat - szczepienie przeciwko różyczce jest przeprowadzane wśród dziewcząt i kobiet, które wcześniej nie zachorowały i nie mają informacji na temat szczepień w sądzie leczniczym.

Zwolennicy masowych szczepień przeciwko różyczceodnoszą się do faktu, że w latach 70-tych ubiegłego stulecia (w czasie, gdy szczepiono szeroką masę dzieci), liczba chorób u kobiet w ciąży z różyczką była bardzo mała. Obecnie, ze względu na zakłócenia otrzymania szczepionki i przekazać termin szczepienia ze względu na niepowodzenia rodziców do szczepienia dzieci w 1 roku i 6 lat, odsetek kobiet w wieku rozrodczym, które mają przeciwciał we krwi przeciwko wirusowi różyczki, staje się coraz mniejsza i poniżej. Argumenty te są również używane przez przeciwników masowych szczepień w ich kampanii, aby porzucić szczepienia w skali kraju. Szczepienia przeciw różyczce, według niektórych ekspertów, szczepionka wykonywane nieodpowiedniej jakości, który nie jest certyfikowany w tym kraju i nie towarzyszy właściwego nadzoru medycznego dla samego procesu szczepienia (nie przeprowadzono badania lekarskie i termometru przed szczepieniem, historia alergiczna nie jest badana). Ponadto, szereg badań stwierdza niskie miano przeciwciał w krwi zaszczepionych dzieci, co nie wyklucza możliwości choroby po całej objętości, co jest kalendarz szczepień przeciw różyczce. Wszystko to jest również narzucone przez czynnik ludzki - jeśli dzieci w wieku od 1 do 13 lat mogą zostać "doprowadzone" do szczepienia spod kija, wówczas większość kobiet starszych niż ten wiek zaszczepi się z wielką niechęcią.

W naszym społeczeństwie, w którym każdy ma prawona temat kompletności wszystkich możliwych informacji, każda kobieta powinna sam zdecydować, czy warto ryzykować zachorowanie na różyczkę w czasie ciąży, czy wcześniej nie miała tego infekcji dziecięcej, czy warto sprawdzić krew pod kątem przeciwciał i zaszczepić się przeciwko różyczce w planowaniu ciąży .

</ p>>