Krwawienie miąższowe: objawy i pierwsza pomoc

Parenchymal to krwawienie, zktóra nie wypuszcza krwi na zewnątrz, ale z powodu uszkodzenia narządów wewnętrznych lub w niektórych z ich patologii rozszerza się do wewnętrznych jam ciała (brzucha, opłucnej).

Rodzaje krwawienia

Krwawienie jest przepływem krwi zstatków. Najczęściej ich przyczyną są ich obrażenia. Może to być konsekwencja traumy (co zdarza się najczęściej) lub skutków zmian patologicznych w ciele. Takie "topnienie" naczyń krwionośnych można zaobserwować w przypadku gruźlicy, stanów onkologicznych, wrzodów narządów wewnętrznych.

Krwawienie jest zwykle podzielone na zewnętrzne, kiedykrew z uszkodzonego naczynia wylewa się przez ranę lub naturalne otwory i wewnętrzną. W tym przypadku krew gromadzi się we wnękach. Istnieją następujące rodzaje zewnętrznych krwawień:

• kapilarne - powstają w wyniku powierzchownych uszkodzeń, krew uwalnia się w niewielkich ilościach, kropla po kropli;
• żylny - występuje z powodu głębszych uszkodzeń (przecięcia, przebite rany), co powoduje powstanie dużej ilości krwi o ciemnoczerwonym kolorze;
• tętnica - przyczyną są głębokie uszkodzenia, w których uszkodzona jest ściana tętnic, podczas gdy krew przelewa się pulsującym strumieniem i ma jasny szkarłatny kolor;
• mieszane krwawienie może również wystąpić z głębokimi obrażeniami, podczas gdy rana krwawi zarówno w tętnicach, jak i żyłach.

Krwawienie wewnętrzne

Można również wykonać wewnętrzne krwawienieklasyfikować według procesu lokalizacji. Jeśli klatka piersiowa zostanie uderzona i uszkodzona, może wystąpić krwawienie, w którym krew wpływa do jamy opłucnej. W tym przypadku gromadzi się tam, ściskając płuca. Zewnętrznie objawia się to trudnościami w oddychaniu i narastającą dusznością.

Może pojawić się krwawienie z brzuchaz powodu chorób znajdujących się w nim narządów może być przyczyną ciąży pozamacicznej, ale najczęściej przyczyną krwawienia wewnętrznego w jamie brzusznej jest tępy uraz brzucha, któremu towarzyszy pęknięcie wątroby lub śledziony. W tym przypadku mówi się, że krwawienie jest miąższowe. Ponadto, przy takim krwawieniu, krew może nie tylko wlać się do jamy brzusznej, ale także gromadzić się w grubości tkanek, mocząc je.

Czym jest miąższ

Miąższ jest tkanką, która jest podstawąwiele narządów wewnętrznych. Anatomicznie tworzy się w zależności od zadania ciała tkanki nabłonkowej, nerwowej, mięśniowej, szpikowej lub limfoidalnej. Narządami miąższowymi są wątroba, śledziona, nerki, różne gruczoły, a nawet mózg. Cechą tych ciał jest to, że w każdym z nich miąższ tworzy wyspecjalizowane struktury, które umożliwiają ciału wykonywanie jego funkcji. W wątrobie są to zraziki, w nerkach - nefrony, w śledzionie - pęcherzyki. Oprócz miąższu w strukturze takich narządów znajduje się zrąb, tkanka łączna, która pełni funkcję podtrzymującą i troficzną. Jeśli najmniejsze naczynia krwionośne (naczynia włosowate) zaopatrujące te narządy są uszkodzone, występuje krwawienie miąższowe. Często jego obecność jest trudna do zdiagnozowania i dlatego zanim zaczną udzielać pomocy, możliwa jest duża utrata krwi. Dlatego terminowa diagnoza i zatrzymanie krwawienia miąższowego jest priorytetem dla chirurga.

Przyczyny krwawienia miąższowego

Pierwsze miejsce wśród bezwarunkowych powodówobrażenia Niezależnie od przyczyny - wypadku drogowego, uderzenia lub upadku z wysokości - nawet niewielki wpływ może wystarczyć do rozpoczęcia krwawienia miąższowego. Wynika to z faktu, że nawet niewielkie rozdarcie kapsułki narządowej jest raczej małe (i z reguły jest bardzo delikatne), ponieważ naczynia krwionośne, które karmią miąższ i dlatego są tu bardzo liczne, są uszkodzone i krew zaczyna płynąć do jamy ciała.

Oprócz urazów następujące patologie mogą powodować krwawienie miąższowe:

• guzy, zarówno złośliwe, jak i łagodne;
• infekcje (gruźlica);
• patologie narządów miąższowych (naczyniak krwionośny);
• zmiany pasożytnicze;
• patologia układu krzepnięcia krwi.

Mechanizm utraty krwi

Skutkiem krwawienia w organizmie może byćkrwotok (w tym przypadku wypływająca krew nasiąka otaczającą tkankę) lub krwiak. Następnie w tkance powstaje ubytek wypełniony krwią. W przypadku krwawienia miąższowego możliwe są obie te opcje. Niebezpieczeństwo polega na tym, że naczynia zasilające miąższ nie zapadają się w swojej strukturze, co oznacza, że ​​krwawienie będzie kontynuowane. Nawet jeśli nie jest intensywny, objawy niedokrwistości będą się nasilać, w wyniku czego narządy i mózg będą cierpieć na niedotlenienie. Przy znacznej utracie krwi rozwija się wstrząs krwotoczny - poważny stan, w którym ciśnienie krwi jest znacznie zmniejszone, a objawy niewydolności wielonarządowej postępują.

Objawy krwawienia miąższowego

Pomimo wyraźnego zagrożenia dla życia pacjenta,takie krwawienie nie zawsze jest możliwe do natychmiastowego zidentyfikowania. Często zdarza się, że utrata krwi występuje przez pewien czas, prawie bez wpływu na ogólne samopoczucie. Krwawienie miąższowe we wczesnych stadiach może być podejrzane przez ogólne osłabienie, senność, zawroty głowy. Pacjent jest spragniony, „muchy” i ciemnieją w oczach, zimny pot. Możliwe omdlenia. Stopień utraty krwi można ocenić na podstawie takich czynników, jak tętno, ciśnienie krwi i inne obiektywne cechy.

Z małą utratą krwi, może trochę.spadek ciśnienia i zwiększenie częstości tętna (do 80–90 uderzeń na minutę). W niektórych przypadkach na ogół przechodzi bez wyraźnych znaków, co stwarza jeszcze większe niebezpieczeństwo, ponieważ krwawienie miąższowe nie może samoistnie ustać.

Dla umiarkowanej utraty krwiwzrost częstości tętna do 100 uderzeń na minutę i więcej oraz spadek ciśnienia skurczowego poniżej 90 mm Hg. Art. odnotowuje się również szybki oddech, bladość skóry, zimny lepki pot, zimne kończyny, suchość w ustach, silne osłabienie, apatię, osłabienie, zahamowaną świadomość.

W przypadku ciężkiej utraty krwi skurczowejciśnienie spada poniżej 80 mm, a częstość tętna może przekraczać 110 uderzeń na minutę. Oddychanie jest powierzchowne, znacznie przyspieszone, ziewanie, patologiczna senność, drżenie rąk, zmniejszenie wydalania moczu, ciężka bladość, marmurkowatość skóry, letarg lub dezorientacja, bolesne pragnienie, sinica kończyn, akrocyjanoza.

Zagrażająca życiu utrata krwi

Masywne krwawienie wewnętrzne charakteryzuje sięspadek ciśnienia do 60 i wzrost tętna do 140–160 uderzeń na minutę. Oddech Cheyne-Stokes (ruchy oddechowe najpierw pogłębiają się i stają się częstsze, ale przy 5-7 oddechach ich intensywność zaczyna się zmniejszać, po czym następuje przerwa). Świadomość jest zdezorientowana lub nieobecna, majaczenie, skóra jest ostra blada, czasami z szarawym odcieniem. Funkcje twarzy wyostrzają się, oczy toną.

Śmiertelna utrata krwi (zwykleto jedna trzecia objętości, to znaczy 1,5–2 litry), towarzyszy rozwój stanu śpiączki. W tym przypadku ciśnienie spada poniżej 60 mm lub nie jest w ogóle wykrywane, skurcze tętna są zmniejszone do 2–10 uderzeń, drgawki, oddychanie agonalne, źrenice są rozszerzone, skóra jest sucha, „marmurowa”. Z reguły taki stan jest nieodwracalny - nieuchronnie przychodzi agonia, a następnie śmierć.

Krwawienie miąższowe - pierwsza pomoc

Każdy wie to bardzo często w odpowiednim czasiepierwsza pomoc może uratować chore życie. Niestety, nie można tego powiedzieć o krwawieniu wewnętrznym. Krwawienie miąższowe nie może zostać zatrzymane lub zmniejszone za pomocą improwizowanych środków, najważniejszą rzeczą, którą można zrobić dla ofiary, jest jak najszybsze dostarczenie go do szpitala chirurgicznego, to znaczy wezwanie karetki pogotowia.

Aby stan pacjenta nie pogorszył się, możesz zapewnić następującą pomoc w krwotoku miąższowym przed jej przybyciem:

• postawić ofiarę w pozycji poziomej, z uniesionymi nogami w przypadku, gdy możliwy jest krwotok do jamy brzusznej, lub w pozycji pół-siedzącej w przypadku podejrzenia hemothorax;
• na temat domniemanego krwawienia, aby umieścić zimno.

Zwróć uwagę! Pacjentom z objawami krwawienia wewnętrznego surowo zabrania się ogrzania chorego obszaru, wywołania wymiotów lub lewatywy i podawania leków stymulujących aktywność serca.

Leczenie

Dziś jedyny sposób, aby się zatrzymaćkrwawienie miąższowe jest zabiegiem chirurgicznym. Z reguły ma to miejsce podczas operacji awaryjnej, przed którą przeprowadza się badania laboratoryjne, oceniając hematokryt, poziom hemoglobiny i erytrocytów, badanie USG jamy brzusznej, prześwietlenie.

Istnieje kilka sposobów na zatrzymanie krwawienia miąższowego. To jest:

• resekcja narządu;
• suszenie gruczołu;
• elektrokoagulacja naczyń;
• zamknięcie statku;
• embolizacja naczynia do karmienia;
• stosowanie gąbek hemostatycznych.

Najważniejsze jest zatrzymanie krwawieniazadanie polega na zastąpieniu utraty krwi, przywróceniu objętości krążącego płynu i poprawie mikrokrążenia. W tym celu przeprowadza się transfuzje krwi, osocze i substytuty krwi, jak również utrzymanie 5% roztworu glukozy, roztworu soli.

</ p>>