Torbiel endometrioidalna

Endometrioza jest konsekwencją endometriozyjajnik. Torbiel endometrioidalna nazywa się "czekoladą", ponieważ jama jajnika jest wypełniona grubą, kędzierzawą krwią czerwono-brązowego koloru. Wielkość pęcherzyka zależy od objętości płynu w nim. Torbiel endometrioidalna może urosnąć do dużego (ponad 10 cm) rozmiaru, może pozostać niezmieniona lub nawet zmniejszyć się po menopauzie. Choroba jest typowa dla wieku reprodukcyjnego. Około 25 kobiet na 100 cierpi na bezpłodność. Torbiel endometrioidalny jest bardzo dobrze widoczny na ultrasonografii. Istnieją cztery stopnie rozwoju:

1 stopień - przy minimalnych uszkodzeniach jajników ogniska punktowe są pojedyncze;

2 stopnie - wzrost torbieli jajnika do 5 - 6 cm (z jednej strony); obecność zrostów w przydatkach; obecność endometriozy w otrzewnej;

3 stopnie - torbiele są widoczne na obu jajnikach, rozmiar jest większy niż 6 cm; endometrioza jajowodów, macicy, otrzewnej; rozległe zrosty w przydatków;

4 stopnie - dotyczy to dużych cyst na obu jajnikach, sąsiednich narządach.

Torbiel endometrioidalna. Objawy

Manifestacje są różne, zależą głównie odetap i rozwój (rozpowszechnienie). W początkowej fazie tej choroby kobieta nie odczuwa żadnego dyskomfortu. Problemy pojawiają się tylko przy poczęciu. W miarę postępu zaczyna boleć podbrzusze. Nasilenie i charakter bólu są różne, szczególnie gorsze w okresie menstruacji lub przed nią. Podczas choroby powstają zrosty, które prowadzą do wzdęć, zaparć, zaburzeń układu moczowego itp. Jednak najstraszniejszą konsekwencją jest bezpłodność. Czasami występują komplikacje (jeśli występuje ropienie lub pęknięcie torbieli).

Torbiel endometrioidalna - ładnapowszechna patologia, w której prawie niemożliwe jest zajście w ciążę. I nawet jeśli zajdzie ciąża (a raczej jest to wyjątkowy przypadek), krwawienie, poronienie, powikłania podczas ciąży i po porodzie są całkiem możliwe. Przepływ jest długi. Miejsca endometriozy mogą ulegać degeneracji do adenoakwiaków i gruczolakoraków. Dość wysoki odsetek rozwoju nowotworów jajnika. Choroba występuje u 17% kobiet, a przy braku leczenia może rozwinąć się w raka.

Zdiagnozowany przez ginekologa z badaniem pochwy (powiększenie przydatków, ból w podbrzuszu), za pomocą tomografii komputerowej, USG.

Torbiel endometrioidalna. Leczenie.

Leczenie jest tylko szybkie. Operację nazywa się cystektomią. Jajnik i sąsiednie tkanki są usuwane w przypadku ich porażki (jeśli choroba występuje w 3-4 etapach). Dlatego bardziej celowe jest wykrycie choroby na wcześniejszych etapach. Preferuje się technikę laparoskopową. Metodę można nazwać oszczędną, operację przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Na ścianie jamy brzusznej wykonuje się nacięcia (zwykle 3-4), dzięki którym za pomocą specjalnego sprzętu wykonuje się operację. Jego czas trwania wynosi około dwóch godzin. Wielu pacjentów po operacji może być gotowych do rozładowania w ciągu 24 godzin. Odzyskiwanie jest znacznie szybsze niż po zwykłej interwencji chirurgicznej, a całkowite wyleczenie następuje znacznie wcześniej. Bardzo niski procent tworzenia się procesów adhezyjnych w miednicy małej i jamie brzusznej. Zmniejszono liczbę nawrotów. Jeśli operacja jest wykonywana we wczesnych stadiach choroby, w wielu przypadkach następuje powrót płodności. Po zakończeniu terapii hormonalnej jest obowiązkowe.

Dokładne przyczyny rozwoju choroby do tej porynieznane, ale istotną rolę w rozwoju odgrywa stan odporności, status hormonalny, predyspozycje genetyczne, środowisko, choroby przenoszone uprzednio (w tym narządy rozrodcze) i ogólnie styl życia.

</ p>>