Jak nie krzyczeć na dziecko? Porada psychologa
Czasy, kiedy dzieci wychowywano z prętami,rygor i pokora, dawno minęły. Dziś każda świadoma matka próbuje kultywować ciekawą osobowość, indywidualność i po prostu zdrowego członka społeczeństwa bez kompleksów i problemów psychicznych u własnych dzieci. A potem pojawia się pytanie: jak nie krzyczeć na dziecko? Ten problem pojawia się nawet w najbardziej lojalnych i przyjaznych rodzinach. Dowiedzmy się, dlaczego i jak sobie z tym poradzić.
Co to za zjawisko?
Jak często od wspaniałych i bardzo kochających mamsłychać błaganie: „Krzyczę na moje dziecko! Nie wiem co robić! Pomóż! ”Przy takich słowach i oczach pełnych łez kobiety gorączkowo szukają rad w sieci, biegną do swoich dziewczyn lub zwracają się do psychologów. Co to za zjawisko? To proste. Oznacza to, że w pewnym momencie matka traci kontrolę nad sobą, pozwala, aby wszystkie nagromadzone negatywne emocje wyszły na zewnątrz i wysyła cały swój niespokojny przepływ do małej i bezbronnej osoby, do tego, który kocha najbardziej na świecie i który nie może jego wiek i pozycja do reagowania na przypływ agresji. Niestety, osoba najczęściej nie widzi siebie w takich momentach, ponieważ bardzo niewielu ludzi krzyczy na swoje dziecko, stojąc przed lustrem. I wygląda to tak: gniew w oczach, napięte i wypaczone mięśnie twarzy lub nawet całego ciała, rozczochrane włosy i niesamowity głos. Tak, tak! Oto, co ukochane dziecko widzi, gdy jego matka krzyczy na niego.
Wielu powie, jak mówią, zasłużył na to. Czy to prawda? Oto główne powody krzyku mojej matki.
Powód 1: stres
Najpopularniejszy dzisiaj -stres przy braku winy dziecka. Jak to jest Tak, bardzo proste! Kobieta, która jest przytłoczona stresem, kłopotami i zmęczeniem, po prostu wpada na kogoś, kto się nie opiera. I często nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Zastanówmy się, czy przypadkowo złamany stary wazon, źle recytowany wiersz w szkole lub zabrudzony sweter są naprawdę warte tego trudu. Być może ukochane dziecko dotknęło tej doniczki, gdy próbował zdobyć książkę dla siebie, ponieważ jego matki nie było w domu. Być może syn lub córka zostali źle opowiedziani wierszowi, ponieważ żołądek był chory. Prawdopodobnie nowy sweter był poplamiony koleżanką z klasy, której ani nauczyciel, ani rodzice nie są w stanie poradzić. Ale senna i zmęczona matka nie rozumiała, ale po prostu krzyknęła na drzwi.
Powód 2: brak uwagi
Dziś kobiety bardzo często angażują się w karierępraca i samorealizacja. Dla niektórych jest to jedyny sposób na przeżycie, dla innych - wewnętrznej potrzeby. W każdym razie matki nie siedzą w domu, ale są w biurach, na spotkaniach biznesowych i podczas podróży służbowych. I okazuje się, że ich dzieci rzadziej niż ich koledzy i partnerzy biznesowi widzą i słyszą swoją bliską osobę. Aby zwrócić uwagę na siebie, zarówno dzieci, dzieci w wieku szkolnym, jak i nastolatki, nieświadomie wybierając najbardziej dostępny sposób - być winnym. W końcu moja matka zejdzie z monitora komputera lub tabletu i spojrzy w ich oczy, nawet z krzykiem i przekleństwem. I niech te minuty będą przerażające, ale będą należeć tylko do nich i do mamy, których uwagi tak bardzo brakuje.
Powód 3: Nieposłuszeństwo
Najtrudniejszym i niejednoznacznym problemem jest dzieckooddaje się i nie jest posłuszny. Po pierwsze, takie zachowanie może wynikać z czynników opisanych w poprzednich dwóch akapitach. Jeśli jednak jest wystarczająco dużo uwagi i matka próbuje uchwycić istotę sytuacji, a dziecko nadal zachowuje się inaczej niż powinno, to musisz zrozumieć dalej. Tutaj lepiej podzielić problem na warunkowe kategorie wiekowe:
- Dzieci, przedszkolaki i dzieci ze szkoły podstawowejwiek Często ci faceci robią źle, ponieważ wciąż nie mają wyraźnej granicy między dobrem a złem. Ich pobłażanie sobie jest tylko grą, której celem jest ostatecznie wiedza o otaczającym świecie.
- Dzieci w wieku szkolnym. Pampering jako taki się skończył. Teraz dziecko próbuje różnych ról, sprawdza aksjomaty życia podane przez rodziców i po prostu się myli.
- Uczniowie szkół średnich i młodzież. W tym wieku przyczyną nieposłuszeństwa są najczęściej protesty, chęć wyróżnienia się lub poszukiwanie wewnętrznego „ja”.
Jeśli rozumiesz powód, dla którego dziecko weszłotak czy inaczej, w wielu przypadkach potrzeba nadużycia zniknie, a pojawi się kolejna - rozmowa z sercem. I tutaj wszystkie najlepsze cechy matki będą przydatne: cierpliwość, zrozumienie, współczucie, empatia i, oczywiście, miłość. Takie rozmowy nie tylko pomogą rozwiązać problemy zachowania lub nauki, ale także zapewnią wiele miłych chwil, przybliżą rodziców i dzieci.
Rozumiejąc powody ich krzyku, wiele matek nie pyta już, jak nie krzyczeć na dziecko. Jeśli nadal nie działa, postępuj zgodnie ze wskazówkami podanymi poniżej.
Wskazówka 1: usuń substancje drażniące
Jak nie zgubić się na dziecku, jeśli, jak mówią,nerwy nie są dobre. Najpierw musisz zrewidować swój harmonogram życia i usunąć z niego maksymalną możliwą liczbę bodźców. Na przykład przestań komunikować się z przyjacielem, który zawsze płacze i podaje tylko negatywne. Po prostu powiedz jej „nie” i usuń numer z telefonu. Okrutny? Nie, ponieważ ich dzieci są o wiele ważniejsze i droższe niż ktokolwiek inny. Lub spróbuj zmienić pracę, w której wszystko jest wystarczające. Jest to trudne i przerażające, ale jest możliwe, jeśli zależy na tym zdrowie psychiczne ich własnych dzieci. I tak dalej. Następnie musisz wykonywać codzienną rutynę w taki sposób, abyś zawsze miał czas na to, by być kochanym, spać i komunikować się z dziećmi.
Nie działa? Możesz spróbować przejść szkolenie z zarządzania czasem, w którym eksperci nauczą, jak planować czas. I ostatni - znaleźć zawód lub akcję, która pomoże złagodzić stres. Ktoś na tyle, by zgnieść kartkę papieru, inni idą na siłownię, by pobić worek treningowy, inni wkładają trampki i biegają przez park i tak dalej. Najważniejsze jest, aby nie wyrzucać negatywnego wpływu na twoje dziecko.
Wskazówka 2: Pomyśl o konsekwencjach
Często matki nie mają wystarczającej motywacji do rozpoczęcia.działać i coś zmieniać. Przepraszam za dziecko, oni besztają się, ale uspokajają się, mówią, z którym nie ma. Za każdym razem, zanim krzykniesz, wyobraź sobie, ile krzywdy wyrządzasz dziecku. Mały człowiek jest przestraszony, jego świadomość nie radzi sobie z tym przerażeniem, komórki nerwowe są niszczone, połączenia między neuronami zostają utracone i tak dalej. Jest to obarczone zaburzeniami nerwowymi, chorobami psychicznymi, które mogą prowadzić do utraty zdrowia fizycznego. Nie straszny? Następnie wymyśl własny obraz krzywdy, jaką rodzica krzyczy. Wyobraźmy sobie na przykład, że za każdym razem podczas wyroczni rodzicielskiej dziecko zjada trujący grzyb, który niszczy jego układ nerwowy i może powodować bardzo poważne szkody dla małego ciała.
Wskazówka 3: Zrelaksuj się
Jak nie zgubić się na dziecku za pomocą magiipigułki? Nie ma takiego lekarstwa, ale różnorodność herbat ziołowych i naparów pomoże twojej matce się uspokoić. Po prostu nie samolecz się. Lepiej jest skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania pomocy i pobrania leku, który wzmacnia układ nerwowy i nie szkodzi zdrowiu. W żadnym wypadku nie należy próbować rozładowywać stresu paleniem lub alkoholem. Narzędzia te nie rozwiążą problemów, ale dodadzą nowe. Innym dobrym sposobem na relaks i wyciszenie się jest kąpiel lub prysznic. Woda, jak wiecie, ma wyjątkową zdolność do znoszenia negatywnej energii i dawania siły.
Wskazówka 4: środek odstraszający
Kolejny dobry sposób, jak nie krzyczećdziecko - ma znaleźć środek odstraszający. Większość matek nie będzie krzyczeć na swoje dziecko w obecności gości lub po prostu innych ludzi. Najczęściej krzyki i przekleństwa spadają na dziecko, gdy nikt nie jest blisko. Jeśli tak jest, warto zacząć krzyczeć histerycznie, zanim wyobrazisz sobie, że goście siedzą w następnym pokoju lub w kuchni. To może być czynnikiem odstraszającym. Następnie weź głęboki oddech i opuść pokój, na przykład balkon. Stań, oddychaj świeżym powietrzem, pomyśl o tym, co się wydarzyło, przeanalizuj sytuację i, po pewnym uspokojeniu, wróć do dziecka, aby spokojnie omówić powstały problem lub kontrowersyjną sytuację.
Wskazówka 5: symbol
Jest jeszcze jeden, który już stał się klasykiem,sposób radzenia sobie z przejawami agresji wobec własnego dziecka. Konieczne jest uzgodnienie z synem lub córką warunkowego znaku lub wyrażenia, które dziecko może wykorzystać, jeśli zobaczy, że matka traci kontrolę nad sobą. Może to być podniesiona ręka, twarz pokryta rękami lub powiedzenie: „Mamo, przestań, porozmawiajmy”. Będzie to znak oznaczający granicę, za którą dziecko się boi i boli. Mama z kolei może odpowiedzieć na to na trzy sposoby:
- Dostosowanie: przeproś za płacz i przyznaj, że czyn dziecka był zły, a nawet zły, ale nie wystarczyło krzyczeć.
- Przewijanie do tyłu: dziękuję dziecku za przypomnienie umowy i warunkowego znaku oraz wskazuje, że przyczyną tego zjawiska było to, że matka była bardzo zdenerwowana złym uczynkiem dziecka.
- Powtórz: przeproś za płacz i zaproś swojego syna lub córkę, aby ponownie rozpoczął rozmowę, ale spokojnie.
W ten sposób dziecko poczuje również jego bezpieczeństwo, a rodzic otrzyma środek odstraszający.
Wskazówka 6: literatura na temat psychologii
Wiele przydatnych informacji, wskazówek,zalecenia i techniki, jak nie krzyczeć na dziecko, można znaleźć w specjalnej literaturze. Tak, to jest w tych książkach, które tak często są odrzucane słowami: „No cóż, co tam piszą, wszyscy wiedzą tak długo!” Psychologia to nauka, która, jak każda inna, nie stoi w miejscu. Naukowcy z całego świata pracują z dnia na dzień, aby dać światu odpowiedzi na różne pytania, w tym na temat rodzicielstwa. Dlatego nie należy lekceważyć takiej literatury i czytać przynajmniej kilku najbardziej znanych autorów.
Wskazówka 7: brak obojętności
W żadnym wypadku nigdy pod żadnymokoliczności, nie możesz powiedzieć dziecku frazy: „Płacz i krzycz tyle, ile chcesz”. Matka dla dziecka to cały świat, cały Wszechświat, a takie wyrażenie oznacza obojętność i obojętność na jego cierpienia. Przecież dziecko szczerze płacze i całkowicie oddaje się emocjom bez śladu - więc układa się psychika dziecka. Analogicznie do osoby dorosłej wygląda to tak: cały świat jest odwrócony, nikt cię nie potrzebuje, a nawet jeśli się nie staniesz, wszyscy się tym nie przejmą. Ta bezmyślnie porzucona fraza powoduje ogromne szkody dla zdrowia psychicznego i rodzi wątpliwości w małej świadomości. Czy mama naprawdę mnie kocha? A jeśli mnie nie rzuci, nie odwróci się, czy możesz jej zaufać? Każda normalna matka będzie po prostu przerażona takimi pytaniami.
Wskazówka 8: Psycholog rodzinny
Jeśli powyższe wskazówki nie pomogą, nie rób tegotrzeba się poddać i pozwolić, by wszystko przebiegło zgodnie z planem. Istnieje wyjście z każdej sytuacji życiowej, aw tym przypadku matka najprawdopodobniej musi pójść do specjalisty. Nie wstydź się ani nie bój się odwiedzić psychologa rodzinnego. Być może kilka rozmów na zawsze rozwiąże problem i da ich rodzinom i ukochanym dzieciom szczęśliwe dzieciństwo bez krzyków i przemocy.
Szczególny przypadek
Często w tej sprawie występują delikatne sytuacje. Kobiety mówią: „Wszystkie te wskazówki są dobre, ale co, jeśli wychowuję dzieci innych ludzi?”
Jeśli chodzi o krzyki w przedszkoluw przypadku zupełnie nieznanych dzieci rozwiązanie jest jednoznaczne: nie można też tego zrobić. Bez procesu w przyczynach i konsekwencjach. Krzyczenie na dzieci innych ludzi jest niemożliwe, tak jak na przykład stojąc na drodze pociągu w toku. Druga nie ma wątpliwości?
Jeśli mówimy o sytuacji z adopcją, lubAdopcja, a może tylko wspólne życie z dziećmi, które nie są rodzime, najlepiej skontaktować się z psychologiem. Po pierwsze, ponieważ w każdym konkretnym przypadku należy wziąć pod uwagę powód, dla którego dziecko nie mieszka z matką. Po drugie, potrzebujemy indywidualnego podejścia specjalisty, aby zrozumieć i zrozumieć poziom zaufania i intymności między rodzimymi rodzicami i dziećmi. I tylko na tej podstawie profesjonalista będzie mógł wybrać technikę i wydać zalecenia dotyczące zachowania zarówno matki, jak i dziecka.
Podsumowując
Rozumiejąc powody twojego płaczu i próbując wykorzenić ten nawyk, warto pamiętać o kilku niezachwianych prawdach:
- Dziecko, jego zdrowie fizyczne i psychiczne,Jego uśmiech i uścisk są najcenniejszą rzeczą w życiu kobiety i nic nie może być ważniejsze i ważniejsze. Miłość do własnego dziecka jest stała, a wszystko inne na świecie jest zmienne.
- Nerwowa matka jest nerwowym dzieckiem. Dzieci czują się bardzo wrażliwe i reagują na stan rodzica, więc powinieneś uważnie monitorować swój stan psychiczny i nie pozwalać, aby twoje kłopoty i problemy wpływały na życie najdroższego i ukochanego człowieka.
