Prace Rasputina Valentina Grigorievicha: "Pożegnanie z Materą", "Żyj i pamiętaj", "Ostatni raz", "Pożar"

Prace Rasputina są znane i lubiane przez wielu. Rasputin Valentin Grigoriewicz - rosyjski pisarz, jeden z najsławniejszych przedstawicieli "wiejskiej prozy" w literaturze. Ostrość i dramat problemów etycznych, pragnienie znalezienia poparcia w świecie ludowej moralności chłopa znajdują odzwierciedlenie w jego opowieściach i historiach poświęconych jego wiejskiemu życiu. W tym artykule omówimy główne prace stworzone przez tego utalentowanego pisarza.

"Pieniądze dla Maryi"

Ta historia powstała w 1967 roku. To od niej Rasputin (jego zdjęcie przedstawiono powyżej) weszła w literaturę jako oryginalny pisarz. Historia "Money for Mary" przyniosła autorowi szeroką sławę. W tej pracy zidentyfikowano główne tematy jego dalszej twórczości: bycia i życia, człowieka wśród ludzi. Valentin G. uważa takie kategorie moralne za okrucieństwo i miłosierdzie, materialne i duchowe, dobre i złe.

Rasputin stawia pytanie o to, jak inniludzie dotykają cudzego smutku. Czy ktoś jest w stanie odmówić osobie znajdującej się w tarapatach i pozwolić mu umrzeć bez wsparcia finansowego? Jak ci ludzie, po odmowie uspokojenia sumienia? Maria, główny bohater dzieła, cierpi nie tylko z powodu odkrytego niedoboru, ale być może w większym stopniu z obojętności ludzi. W końcu wczoraj byli dobrymi przyjaciółmi.

The Tale of Dying Old Woman

Główna bohaterka opowiadania Rasputin "The LastTermin, stworzony w 1970 roku, to umierająca stara kobieta Anna, która przypomina życie, które przeżyła. Kobieta czuje, że jest zaangażowana w cykl istnienia. Anna doświadcza tajemnicy śmierci, czując ją jako główne wydarzenie w życiu człowieka.

Czworo dzieci przeciwstawia się tej bohaterce. Przyszli pożegnać się z matką, aby zabrać ją w swoją ostatnią podróż. Dzieci Anny muszą zostać z nią przez 3 dni. W tym czasie Bóg opóźnił odejście staruszki. Pochłanianie dzieci przez ich codzienne zmartwienia, ich próżność i niezręczność, są jaskrawym przeciwieństwem pracy duchowej, która ma miejsce w gasnącej świadomości wieśniaczki. W skład narracji wchodzą duże warstwy tekstu, odzwierciedlające uczucia i myśli postaci w dziele, a przede wszystkim Anny.

Główne tematy

Tematy, na które autor ma wpływ, więcejwieloaspektowy i głębszy, niż może się wydawać podczas pobieżnego czytania. Stosunek dzieci do rodziców, relacje między różnymi członkami rodziny, starość, alkoholizm, pojęcie honoru i sumienia - wszystkie te motywy w opowiadaniu "Ostatni termin" są wplecione w jedną całość. Najważniejszą rzeczą, która interesuje autora, jest problem sensu ludzkiego życia.

Wewnętrzny świat osiemdziesięcioletniej Annypełen niepokojów i uczuć dotyczących dzieci. Wszystkie zostały dawno rozdzielone i żyją oddzielnie od siebie. Główna postać chce je zobaczyć po raz ostatni. Jednak jego dzieci, już dorosłe, są zapracowanymi i przedsiębiorczymi przedstawicielami współczesnej cywilizacji. Każdy z nich ma własną rodzinę. Wszyscy myślą o wielu różnych rzeczach. Mają wystarczająco dużo czasu i energii na wszystko oprócz matki. Z jakiegoś powodu praktycznie jej nie pamiętają. A Anna tylko o nich myśli.

Kiedy kobieta odczuwa zbliżającą się śmierć, onagotowi cierpieć jeszcze kilka dni, żeby zobaczyć twoją rodzinę. Jednak dla starszej kobiety dzieci znajdują czas i uwagę, tylko ze względu na przyzwoitość. Valentine Rasputin pokazuje swoje życie tak, jakby wszyscy żyli na ziemi dla dobra przyzwoitości. Synowie Anny pogrążeni są w pijaństwie, podczas gdy córki są całkowicie pochłonięte "ważnymi" sprawami. Wszystkie są nieszczere i absurdalne w swoim pragnieniu poświęcenia czasu umierającej matce. Autor pokazuje nam ich moralny upadek, egoizm, bezduszność, bezduszność, które zawładnęły ich duszami i życiem. Po co ci ludzie żyją? Ich istnienie jest ponure i bezduszne.

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że ostateczny termin jestostatnie dni Anny. Jednak w rzeczywistości jest to ostatnia szansa dla swoich dzieci, aby coś naprawić, aby z godnością wykonywać matkę. Niestety nie mogli wykorzystać tej szansy.

Opowieść o dezerterze i jego żonie

Analizowana powyżej praca jestTen elegijny prolog tragedii, uchwycony w opowiadaniu "Live and Remember", powstał w 1974 roku. Jeśli stara kobieta Anna i jej dzieci zbierają się pod dachem ojca w ostatnich dniach jej życia, to Andrei Guskov, który opuścił armię, jest odcięty od świata.

Zwróć uwagę, że zdarzenia opisane whistoria "Żyj i pamiętaj", pojawia się pod koniec II wojny światowej. Symbolem beznadziejnej samotności Andrieja Guskova, jego moralnej dzikości, jest wilcza dziura położona na wyspie w środku rzeki Angara. Bohater ukrywa się w nim przed ludźmi i władzami.

Tragedia Nasty

Żona tego bohatera nazywa się Nastena. Ta kobieta potajemnie odwiedza męża. Za każdym razem, gdy się z nią spotyka, musi przepłynąć rzekę. Nastya przez przypadek nie pokonuje przeszkody wodnej, ponieważ w mitach oddziela od siebie dwa światy - żywych i umarłych. Nastena jest naprawdę tragiczną bohaterką. Valentin Grigoriewicz Rasputin konfrontuje tę kobietę z trudnym wyborem między miłością do męża (Nastena i Andrzej są małżeństwem w kościele) a potrzebą życia wśród ludzi na świecie. W żadnym człowieku bohaterka nie może znaleźć ani wsparcia, ani sympatii.

Okoliczne życie wsi nie jest już integralną częścią.przestrzeń chłopska, harmonijna i zamknięta w jej granicach. Symbolem tego kosmosu jest przy okazji chatka Anny z utworu "Deadline". Nastena popełnia samobójstwo, zabierając z nią do rzeki dziecko Andrei, którego tak bardzo pragnęła i którego poczęła ze swoim mężem w jego wilczym legowisku. Ich śmierć staje się zadośćuczynieniem winy dezertera, ale nie jest w stanie przywrócić tego bohatera do ludzkiej postaci.

Opowieść o powodzi w wiosce

Tematy rozstania z pokoleniami ludziktórzy żyli i pracowali we własnej ziemi, temat rozstania ze światem sprawiedliwych, z matką-protoplastą słyszano już w "Ostatnim terminie". W opowiadaniu "Pożegnanie z matką", stworzonym w 1976 roku, przekształca się w mit o śmierci chłopskiego świata. Praca ta opisuje zalanie syberyjskiej wioski, znajdującej się na wyspie, w wyniku stworzenia "sztucznego morza". Wyspa Matera (od słowa "kontynent"), w przeciwieństwie do wyspy przedstawionej w "Na żywo i pamiętaj", jest symbolem Ziemi Obiecanej. Jest to ostatnie schronienie dla żywego sumienia, w harmonii z naturą i Bogiem.

Główni bohaterowie "Pożegnanie z matką"

Na czele starych kobiet, które żyją tutaj, są dnisprawiedliwa Daria. Te kobiety nie chcą opuścić wyspy, przenieść się do nowej wioski, symbolizującej nowy świat. Stare kobiety, przedstawione przez Valentina G. Rasputina, pozostają tutaj do samego końca, aż do godziny śmierci. Strzegą swoich świątyń - pogańskiego drzewa życia (królewskie liście) i cmentarza z krzyżami. Tylko jeden z imigrantów (imieniem Pavel) odwiedza Darię. Kieruje nim niejasna nadzieja na połączenie prawdziwego sensu życia. Ten bohater, w przeciwieństwie do Nasty, pływa w świecie żywych ze świata umarłych, który jest mechaniczną cywilizacją. Jednak świat żyjących w powieści "Pożegnanie z matką" umiera. Na wyspie w finale dzieła pozostaje tylko jego Mistrz - mityczna postać. Jego rozpaczliwy krzyk, który słychać w martwej pustce, kończy opowieść o Rasputinie.

"Ogień"

W 1985 roku, dziewięć lat po stworzeniuPożegnanie z Matką, Valentin Grigorievich postanowił ponownie napisać o zniszczeniu świata wspólnotowego. Tym razem nie umiera w wodzie, ale w ogniu. Pożar obejmuje magazyny handlowe znajdujące się w wiosce przemysłu drzewnego. W utworze ogień wybucha w miejscu wcześniej zalanej wioski, która ma symboliczne znaczenie. Ludzie nie są gotowi na wspólną walkę z nieszczęściem. Zamiast tego, jeden po drugim, konkurując ze sobą, zaczynają odbierać dobro wyrwane z ognia.

Wizerunek Iwana Pietrowicza

Ivan Pietrowicz - główny bohater tej pracyRasputin. Z punktu widzenia tej postaci, która pracuje jako kierowca, autor opisuje wszystko, co dzieje się w magazynach. Iwan Pietrowicz nie jest już sprawiedliwym bohaterem, typowym dla pracy Rasputina. Jest w konflikcie z samym sobą. Szuka Iwan Pietrowicz iw żaden sposób nie może znaleźć "prostoty sensu życia". Dlatego też wizja świata, który przedstawia, jest poza harmonią i staje się bardziej skomplikowana. Wynika to z dwoistości estetycznej stylu pracy. W obrazie "Pożar" płonących magazynów, uchwyconych przez Rasputina we wszystkich szczegółach, przylega do różnych uogólnień symboliczno-alegorycznych, a także dziennikarskich szkiców z życia przemysłu leśnego.

Podsumowując

Rozważaliśmy tylko główne praceRasputin. Można mówić o twórczości tego autora przez długi czas, ale wciąż nie oddaje on całej oryginalności i artystycznej wartości swoich opowieści i historii. Prace Rasputina są zdecydowanie warte przeczytania. Reprezentują czytelnika cały świat pełen interesujących odkryć. Oprócz wspomnianych wyżej prac, zalecamy zapoznanie się z kolekcją opowiadań Rasputina "Człowiek z innego świata" opublikowanych w 1965 roku. Historie Valentina Grigoriewicza są nie mniej interesujące niż jego powieści.

</ p>>