Podstawowe narzędzia językowe w języku rosyjskim. Wyposażenie językowe: definicja i zastosowanie

Język rosyjski jest jednym z najbogatszych, najpiękniejszych i najbardziej złożonych. Ostatnia, ale nie mniej ważna, jest obecność dużej ilości środków ekspresji słownej.

W tym artykule przeanalizujemy, co oznacza język i jakie to jest. Rozważ przykłady użycia z fikcji i mowy codziennej.

Języki w języku rosyjskim - co to jest?

Środki wyrazu mowy są używane wJęzyk rosyjski, aby tekst szczególny sens, piękno i głębię. Pomagają wyrazić stosunek autora do tematu debaty, aby zwrócić uwagę na najbardziej wyrazistych cech obiektu, zdarzenia lub zjawiska.

Rosyjska poezja i literatura są niemożliweobecne, jeśli wykluczysz użycie środków językowych. Użycie słów, które sprawiają, że tekst jest wyrazisty, nie tylko go zdobią, ale także pokażą poziom umiejętności pisarza, jego kulturę mowy, styl.

Opis najczęstszego obiektu można uczynić pięknym i nietypowym, używając języka sztuki.

Słowa i wyrażenia, które ekspresyjnie wyrażają tekst, są podzielone na trzy grupy: fonetyczną, leksykalną (są to również ścieżki) i postaci stylistyczne.

Aby odpowiedzieć na pytanie, czym jest narzędzie językowe, poznamy je bliżej.

Leksykalne sposoby ekspresji

Trails - narzędzia językowe w języku rosyjskim używane przez autora w przenośnym, alegorycznym znaczeniu. Szeroko stosowany w dziełach sztuki.

Ścieżki służą do tworzenia wizualnych, dźwiękowych, węchowych obrazów. Pomagają stworzyć pewną atmosferę, wywierają pożądany efekt na czytelniku.

W sercu leksykalnych środków wyrazu kryje się ukryte lub jednoznaczne porównanie. Może opierać się na zewnętrznym podobieństwie, osobistych skojarzeniach autora lub chęci opisania przedmiotu w określony sposób.

Podstawowe narzędzia językowe: szlaki

Stoimy przed ścieżkami ze szkoły. Przypomnij najpopularniejsze:

Epitet - najbardziej znane i powszechne szlaki. Często znajduje się w poezji. Epitet jest barwną, wyrazistą definicją opartą na ukrytym porównaniu. Podkreśla cechy opisywanego obiektu, jego najbardziej wyraziste cechy. Przykłady: "różowy świt", "lekki charakter", "złote dłonie", "srebrny głos".
Porównanie - słowo lub wyrażenie na podstawieczyli porównanie jednego podmiotu z drugim. Najczęściej jest to dokonywane w formie porównywalnych obrotów. Można się nauczyć z użycia charakterystycznych sojuszy dla tej metody: tak, jakby, jakby, jakby, jak, dokładnie, co. Rozważ przykłady: "przezroczysty jak rosa", "biały jak śnieg", "prosty jak trzcina".
Metafora - środek wyrazu, oparty naktóry jest ukrytym porównaniem. Ale, w przeciwieństwie do porównywalnych obrotów, nie jest sformalizowany przez związki zawodowe. Metafora jest zbudowana, opierając się na podobieństwie dwóch obiektów mowy. Na przykład: "cebula kościołów", "szept trawy", "łzy nieba".
Synonimy - słowa podobne w znaczeniu, aleinny na piśmie. Oprócz klasycznych synonimów, istnieją kontekstowe. Biorą pewną wartość w ramach określonego tekstu. Zapoznajmy się z przykładami: "jump - jump", "watch - see".
Antonimy - słowa, które mają dokładnie przeciwne znaczenie. Podobnie jak synonimy, są one kontekstowe. Przykład: "biało - czarny", "krzyk - szept", "spokój - podniecenie".
Podszywanie się - przeniesienie do obiektu nieożywionegoznaki charakterystyczne dla animacji. Na przykład: "wierzba zatrzęsła gałązkami", "słońce jasno się uśmiechnęło", "deszcz uderzył w dachy", "w kuchni zadzwonił odbiornik radiowy".

Czy są inne szlaki?

W języku rosyjskim istnieje wiele środków wyrazu leksykalnego. Oprócz grupy przyjaciół dla wszystkich są też takie, które są nieznane wielu, ale są również szeroko stosowane:

Metonimia - zamiana jednego słowa na inny,o podobnym lub tym samym znaczeniu. Zapoznamy się z przykładami: "hej, niebieska marynarka (apel do mężczyzny w niebieskiej marynarce)", "cała klasa się sprzeciwiła (czyli wszyscy uczniowie tej klasy)"
Synecdoche to przeniesienie porównania z części na całość i odwrotnie. Przykład: "można było usłyszeć francuskiego exultanta (autor mówi o armii francuskiej)", "owad wyleciał w powietrze", "w stadzie było sto głów".
Alegoria - uderzające porównanie pomysłów lubkoncepcje wykorzystujące artystyczny obraz. Najczęściej spotykane w baśniach, baśniach i przypowieściach. Na przykład lis symbolizuje przebiegłość, zając - tchórzostwo, wilk - złośliwość.
Hiperbola to celowa przesada. Służy do uczynienia tekstu bardziej ekspresyjnym. Kładzie nacisk na szczególną jakość przedmiotu, osoby lub zjawiska. Zapoznajmy się z przykładami: "słowa niszczą nadzieję", "jego czyn jest najwyższym złem", "stał się piękniejszy czterdzieści razy".
Litota jest specjalnym niedopowiedzeniem faktów. Na przykład: "był cieńszy niż trzcina", "nie był wyższy niż naparstek".
Peryfraza - zastępowanie słów, wyrażeń synonimamipołączenie. Jest używany do unikania leksykalnych powtórzeń w jednym lub sąsiednich zdaniach. Przykład: "lis jest chytrym oszustem", "tekst jest dziełem autora".

Liczby stylistyczne

Liczby stylistyczne - język oznacza po rosyjsku, co nadaje mowie pewną obrazowość, wyrazistość. Zmień emocjonalny kolor jego wartości.

Liczby wypowiedzi są szeroko stosowane w poezji i prozie od czasów starożytnych poetów. Jednak współczesne i nieaktualne interpretacje tego pojęcia różnią się.

W starożytnej Grecji, stylistyczneliczby są językowymi środkami języka, które w swojej formie znacznie różnią się od mowie potocznej. Teraz uważa się, że figury mowy - integralna część języka mówionego.

Jakie są kształty stylistyczne?

Styl oferuje wiele własnych funduszy:

Powtórzenia leksykalne (anafora, epiphora,węzeł kompozycyjny) - język wyrazowy oznacza powtarzanie dowolnej części zdania na początku, na końcu lub na styku z następującymi. Na przykład: "To był piękny dźwięk. To był najlepszy głos, jaki słyszałem w ostatnich latach. "
Antyteza - jedno lub więcej zdań, zbudowanych na podstawie sprzeciwu. Weźmy na przykład zdanie: "Odkurzam w prochu - a ja wybielam w niebiosach".
Graduation - wykorzystanie w propozycji synonimów, umiejscowionych na poziomie wzrostu lub wygaśnięcia cechy. Przykład: "Błyski na drzewie Nowego Roku świeciły, palono, świeciły".
Oksymoron - włączenie do frazy słów sprzecznych ze sobą w znaczeniu nie może być użyte w jednej kompozycji. Najbardziej wyrazistym i znanym przykładem tej stylistycznej postaci jest "Dead Souls".
Inwersja - zmiana klasycznej kolejności słów w zdaniu. Na przykład nie "uciekł", ale "uciekł".
Parcellation - podział pojedynczego zdania w rozumieniu zdania na kilka części. Na przykład: "Wręcz przeciwnie, Nikołaj. Wygląda bez mrugnięcia.
Multi-union - użycie związków w celu połączenia homogenicznych członków zdania. Używane do większej ekspresji mowy. Przykład: "To był dziwny i niesamowity, piękny i tajemniczy dzień".
Brak związku - połączenie jednorodnych członków w wyroku odbywa się bez związków. Na przykład: „Rzucił się, krzyczał, płakał, jęczał”.

Fonetyczne środki wyrazu

Fonetyczne środki wyrazu - najmniejsza grupa. Obejmują one powtarzanie pewnych dźwięków w celu tworzenia obrazowych obrazów artystycznych.

Najczęściej ta technika jest używana w poezji. Autorzy używają powtarzających się dźwięków, gdy chcą przekazać dźwięk pioruna, szelest liści lub inne zjawiska naturalne.

Narzędzia fonetyczne pomagają również nadać poezji pewien charakter. Dzięki zastosowaniu pewnych kombinacji dźwięków tekst może być bardziej sztywny lub odwrotnie - miękki.

Jakie są narzędzia fonetyczne?

Aliteracja jest powtórzeniem w tekście tych samych spółgłosek, tworząc obraz konieczny dla autora. Na przykład: „Zwykłem łapać zanikające cienie, zanikające cienie wyblakłego dnia”.
Assonance - powtarzanie pewnych dźwięków samogłoskowych w celu stworzenia jasnego obrazu artystycznego. Na przykład: „Czy wędruję po hałaśliwych ulicach, wchodzę do zatłoczonej świątyni”.
Onomatopeja - użycie kombinacji fonetycznych, które dają pewien efekt dźwiękowy: kopyta kopyt, szum fal, szelest liści.

Wykorzystanie środków wyrazu mowy

Język oznacza w języku rosyjskim szeroko stosowane i nadal używane w dziełach literackich, czy to proza czy poezja.

Doskonałe opanowanie stylistycznych figurpokaż pisarzom złotego wieku. Dzięki mistrzowskiemu wykorzystaniu środków wyrazu ich prace są kolorowe, figuratywne, przyjemne dla ucha. Nic dziwnego, że są uważani za narodowy skarb Rosji.

Mamy do czynienia z narzędziami językowymi nie tylkow fikcji, ale także w życiu codziennym. Prawie każda osoba używa w swoich porównaniach mowy, metaforach, epitetach. Nie zdając sobie z tego sprawy, sprawiamy, że nasz język jest piękny i bogaty.

</ p>>