Naczelny wódz naczelny: autorytet, odpowiedzialność

W całej swojej historii ludzkośćprawie zawsze uciekali się do przemocy w związku z pewnymi problemami, które powstały bezpośrednio między państwami i ich elementami strukturalnymi. Ponieważ od momentu, w którym osoba wzięła patyk w rękę, uświadomił sobie, że siłą można zmusić się do działania we właściwy sposób. W procesie ewolucji społeczeństwa rozwinęła się także sfera sztuki militarnej. Oznacza to, że ludzie ciągle szukają i szukają nowych sposobów na wzajemne zniszczenie. Jednak oprócz tej części rzemiosła wojskowego rozwinął się również sektor zarządzania. Innymi słowy, proces bezpośredniej kontroli nad armią stał się skuteczniejszy i pozwala pełniej wykorzystać potencjał całej armii. Jednak niektóre instytucje wojskowe o charakterze koordynującym mają dość długą historię. Powstały na przestrzeni wielu stuleci. W podobny sposób można rangować stanowisko Naczelnego Wodza, który na dzień dzisiejszy odgrywa znaczącą rolę w wielu procesach wojskowych i rzeczywistych konfliktach. Należy zauważyć, że to stanowisko jest nie tylko wielką odpowiedzialnością, ale także spektrum ogromnej liczby uprawnień. Ponadto osobie pełniącej tę funkcję powierzono wykonywanie szeregu funkcji, które zostaną omówione w dalszej części artykułu.

Kto jest najwyższym naczelnym wodzem?

Termin ten oznacza kilkakoncepcje. Jak wspomniano wcześniej przez autora, jest to pewna instytucja w sferze administracji wojskowej. Innymi słowy, najwyższy naczelny dowódca jako stanowisko to zbiór pewnego rodzaju obowiązków, funkcji i obowiązków. Ale jest inna interpretacja tego terminu. Według niej najwyższy naczelny wódz to konkretna osoba, obdarzona dużą liczbą uprawnień w zakresie dowodzenia wojskowego i koordynująca cały szereg żołnierzy danego państwa.

Naczelny dowódca jako najwyższy urzędnik

Artykuł będzie uważał za najwyższydowódca naczelny właśnie jako osoba należąca do najwyższych szczebli władzy. Z reguły ta osoba znajduje się w centrum całej wojskowej hierarchii państwa. W niektórych przypadkach naczelnym wodzem jest wyłącznie osoba sprawująca dowództwo nad aktywną armią i marynarką wojenną. W innych przypadkach uprawnienia te należą do głowy państwa. Ten trend jest rodzajem hołdu dla demokratycznych stosunków w wielu istniejących państwach. Ponadto koncentracja w rękach demokratycznego przywódcy władzy do sprawowania dowództwa nad wojskiem umożliwia ochronę kraju przed przejęciem władzy przez elitę wojskową.

Historia wyglądu

Na dzień dzisiejszy jest niezawodnie nieznany, wjaki okres historyczny ten termin pojawił się i zaczął być używany w tym sensie, w jakim wszyscy są przyzwyczajeni do słuchania. W tym przypadku nie jest jasne, dlaczego funkcje głowy państwa i centralnej postaci sektora wojskowego zostały podzielone. Wiadomo, że po raz pierwszy termin "głównodowodzący" został zastosowany przez Karola I, króla Szkocji, Anglii i Irlandii. Połączył siły władcy i naczelnego wodza. Dlatego wielu historyków uważa, że ​​od tego momentu pojawia się instytucja wymieniona w tym artykule. Innymi słowy, Karol I jest pierwszym najwyższym dowódcą w historii świata.

Pozycja naczelnego dowódcy w historii Rosji

Najwyższy Dowódca Sił Zbrojnychpo raz pierwszy pojawił się w „Tabeli rang” nie tak dawno temu. Jego stanowisko po raz pierwszy powstało na terytorium współczesnej Rosji podczas pierwszej wojny światowej. Po raz pierwszy na to stanowisko został mianowany książę Nikołaj Nikołajewicz Junior. Stało się to 20 lipca 1914 roku. Instytut został stworzony, aby zreorganizować istniejącą strukturę i scentralizować władzę wojskową w rękach przedstawiciela rodziny królewskiej. Ponadto taki krok był słuszny z punktu widzenia zdrowego rozsądku, ponieważ do tego czasu publiczne niezadowolenie z reżimu autokracji w imperium było już dojrzałe. Podczas pierwszej wojny światowej stanowisko naczelnego dowódcy było niejednokrotnie przekazywane różnym wybitnym dowódcom armii cesarskiej, aż do podpisania traktatu pokojowego w Brześciu. Od tego momentu głównodowodzący został wyznaczony tylko do koordynowania działań aktywnej armii i marynarki wojennej.

Dalszy rozwój postu

Dzisiaj każdy wie, kto jest najwyższynaczelny dowódca i jaka jest ta pozycja. Ale kiedy Związek Radziecki pojawił się jako odrębne, integralne państwo, to z powodu wspomnianej już umowy stanowisko to nie zostało zatwierdzone z powodu braku konfliktów zbrojnych. Najwyższy dowódca Wielkiej Wojny Ojczyźnianej (Wielka Wojna Ojczyźniana) został wybrany spośród elity politycznej. 8 sierpnia 1941 r. Został Józefem Wissarionowiczem Stalinem. Należy zauważyć, że pozostał na tym stanowisku nawet po zakończeniu wojny. Ale w ZSRR zdecydowano, że konieczna będzie reorganizacja takiego stanowiska jako naczelnego dowódcy. Skończyła się Wielka Wojna Ojczyźniana, Stalin zmarł, a na progu był nowy konflikt ze Stanami Zjednoczonymi. Dlatego przewodniczący Rady Obrony ZSRR zaczął zajmować tę pozycję za kulisami.

Instytut we współczesnej Rosji

Dziś głównodowodzący armii rosyjskiej zajmuje stanowisko najwyższego przywódcy całego szeregu sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej.

Ten status jest nie tylko obsługiwanystruktura organizacyjna wojska, ale także regulacja prawna. Artykuł 87 Konstytucji Federacji Rosyjskiej stanowi, że naczelnym dowódcą jest prezydent kraju.

Ramy regulacyjne stanowiska

Zgodnie z faktem, że rosyjskiFederacja jest państwem prawnym i demokratycznym, prawie wszystkie kwestie regulacji społecznych są regulowane przez prawo. Najwyższy dowódca nie jest wyjątkiem. Działa w oparciu o normy różnych przepisów. Tak więc system normatywnej regulacji stanowiska składa się z następującego LA:

1) Konstytucja Federacji Rosyjskiej.

2) Ustawa federalna „W sprawie stanu wojennego”.

3) Prawo federalne „W obronie”.

Jest to również wyrażone w tych aktach, dzięki którym najwyższy wódz naczelny Federacji Rosyjskiej ma władzę.

Poświadczenia

Naczelny wódz naczelny Federacji Rosyjskiej posiada szereg szczególnych uprawnień, których nie posiadają inne osoby w państwowej hierarchii władzy. Osoba zajmująca to stanowisko jest upoważniona do:

• W przypadku bezpośredniego zagrożenia dla Federacji Rosyjskiej narzucenia stanu wojennego w państwie.
• Monitoruj wdrażanie stanu wojennego.
• Zapewnienie funkcjonowania najwyższych władz państwowych podczas tego reżimu.
• Stwórz plany przyciągnięcia sił zbrojnych w celu zapewnienia stanu wojennego.
• Zatrzymanie działalności partii politycznych i innych grup propagandowych na terytorium państwa w warunkach wojny.
• Zapewnienie przestrzegania zakazu organizowania wieców i kampanii w stanie wojennym.
• Naczelnemu dowódcy powierzono zadanie zatwierdzenia doktryny wojskowej Federacji Rosyjskiej.
• Ponadto głównodowodzący powołuje i odwołuje najwyższe dowództwo VSRF.
• Osoba zajmująca to stanowisko określa politykę wojskową w państwie.
• Naczelny dowódca może zmobilizować armię, jeśli są ku temu podstawy.
• Decyduje również o bezpośrednim rozmieszczeniu oddziałów VSRF.
• Naczelny dowódca wydaje dekrety w sprawie poboru obywateli do służby wojskowej.

Oprócz przedstawionych uprawnień prezydent(jako naczelny wódz naczelny) wyznaczył szereg innych szczególnych funkcji, które są również ważne dla zapewnienia zdolności obronnych i potęgi militarnej państwa. Do tej pory stanowisko przedstawione w artykule zajmuje prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Władimirowicz Putin.

Przepisy wydane przez naczelnego dowódcę

Aby wykonywać swoje uprawnienia i organizacjędziałalność sił zbrojnych, osoba zajmująca to stanowisko ma możliwość wydawania określonych rodzajów regulacji w sferze jego bezpośrednich działań. Zgodnie z tym, w ramach swoich kompetencji, naczelny wódz naczelny ma prawo wydawać rozkazy i dyrektywy.

Ponadto, aby zachęcić do działań na rzecz obrony państwa, przyznaje dyplomy tym, którzy na to zasługują, a także podziękował im.

Podsumowując, należy zauważyć, żeInstytut ma wiele charakterystycznych cech w rozległych obszarach ojczyzny. Ponadto reżim prawny rozporządzenia nadal wymaga pewnych modyfikacji, aby uprawnienia osoby, której dotyczyło złożone stanowisko, były wykonywane bardziej skutecznie i w pełni.

</ p>>