Feudalna i feudalna gospodarka
Gospodarka feudalna-serf przybyła doEuropa zastąpić tryb slave zarządzania w trzecim lub czwartym wieku naszej ery. Zmiana nie była jednoetapowa, stopniowo, z dekady na dekadę ziemian stosowanych w jego latyfundiów niewolniczej pracy, zaczęli zwracać uwagę na fakt, że majątki efektywności ekonomicznej początku systematycznie zmniejszał.
Następca rzymskiego niewolniczego właścicielaw przeważającej mierze feudalny Bizancjum natychmiast wykazało swoją ekonomiczną żywotność. Barbarzyńskie królestwa, które powstały na terenie Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego, również nie były własnością niewolników. Od tego momentu rozpoczął się stopniowy rozwój i doskonalenie systemu zarządzania, który później stał się znany jako "gospodarka feudalna-serf". Nawroty niewolnictwa w Europie (głównie w państwach muzułmańskich) nigdy nie odgrywały znaczącej roli gospodarczej.
Feudalna gospodarka chłopów mogłazaspokajać potrzeby społeczeństwa tylko na stosunkowo niskim poziomie potrzeb. Obecność dużej liczby małych, osobiście wolnych właścicieli nie przyczyniła się do intensywnego rozwoju gospodarki. Wydajność pracy w tych warunkach nie może być wysoka. To prawda, że nie dotyczy to miast. Nie bez powodu w średniowieczu było powiedzenie: "Powietrze miasta czyni go wolnym". Chłop, któremu udało się uciec od swego pana i żyć przez kilka lat w mieście, stał się prawnie wolny.
W miarę rozwoju społeczeństwa niewypłacalnośćpoddaństwo stało się oczywiste, tak jak przed tysiącem lat - niepowodzenie niewolnictwa. W Europie zaczęło się stopniowe zniesienie pańszczyzny, gospodarka feudalna wszędzie ustępowała przed kapitalistyczną gospodarką.
Ekonomiczne definicje naukowej ekonomii politycznej,"Urodzony" w XIX wieku stał się podstawą rozwoju nauk społecznych w XX wieku. Klasyczna kapitalistyczna i post-kapitalistyczna gospodarka okazała się niewiarygodnie bardziej skomplikowana niż ekonomia poprzednich stuleci, a przymus ekonomiczny do pracy jest o wiele bardziej skuteczny niż ekonomiczny.
</ p>>