Von Bock Fyodor: Niemiecki feldmarszałek z rosyjskimi korzeniami

Von Bock Fiodor - feldmarszałek i legendarnyNiemiecki dowódca wojskowy, który przeszedł do historii świata ze względu na swoje zasługi wojskowe. Podczas ofensywy na terytorium Związku Radzieckiego Bock prowadził całą armię grupy "Centrum". Ponadto generał kierował ofensywą przeciwko Moskwie. Chcesz dowiedzieć się więcej o tej historycznej osobie? Witamy w tym artykule!

Fedor von Bock. Biografia

Przyszły generał urodził się 3 grudnia 1880 rokurok w mieście Kystrina, należącym do Rzeszy Niemieckiej (obecnie Polska). Chłopiec dorastał w rodzinie niemieckiego oficera Moritz von Bock. Matka Fedora Olga miała nie tylko niemieckie, ale i rosyjskie korzenie. Dlatego Bock ma rosyjskie imię. Brat Fiodora służył w Berlinie jako morski doradca rosyjskiego cesarza. Generalnie rodzina von Bokov można podzielić na dwie główne gałęzie: pruską i bałtycką. Krewni wzdłuż linii bałtyckiej byli członkami arystokracji z rosyjskimi korzeniami.

W 1898 roku, kiedy Bock otrzymał kadetaFyodor został zidentyfikowany w Pułku Gwardii jako porucznik. Młody człowiek szybko podniósł się po szczeblach kariery. Już w 1904 r. Otrzymał stopień adiutanta batalionu, aw 1906 r. Pułkownika. Przez cały 1910-1912 rok. studiował w Akademii Sztabu Generalnego. Po ukończeniu służby Fedor z rangą kapitana został wysłany do Sztabu Generalnego. W 1913 r. Von Bock otrzymał tytuł głównego kwatermistrza w korpusie gwardii.

Pierwsza wojna światowa

We wrześniu 1914 r. Przebywał von Bock Fiodorkwatera główna korpusu gwardii. Tam otrzymał tytuł szefa operacji. W tym samym czasie został nagrodzony za zasługi Żelaznym Krzyżem drugiej klasy, aw październiku Fedor otrzymał Żelazny Krzyż pierwszej klasy. Przez cały 1916-1917 lat. Fedor służył w centrali dywizji jako szef działu operacyjnego. W tym samym okresie otrzymał stopień majora. W czasie wojny von Bock Fiodor oprócz Żelaznych Krzyży otrzymał jeszcze kilkanaście zamówień. W kwietniu 1918 r. Major wziął udział w ofensywie na Pikardię. Dzięki temu otrzymał najbardziej prestiżowy pruski order Pour le Mérite, znany również jako "Blue Max".

Dalsze działania

Między wojnami światowymi w Republice Weimarskiejnastąpiła znaczna redukcja sił zbrojnych Niemiec. Powodem tego był tak zwany traktat wersalski. Niemniej jednak von Bock zdołał utrzymać swoją pozycję i pozostać w Reichswehrze. Przez kilka lat pracował w sztabie na różnych stanowiskach. Później otrzymał tytuł naczelnika komendy okręgu, a później został szefem batalionu piechoty. Po pewnym czasie, w randze pułkownika, Fedor awansował na dowódcę pułku piechoty. Wkrótce von Bock otrzymał kolejny wzrost - został generałem. Ponadto Fedor został mianowany dowódcą w jednej z dywizji kawalerii.

W 1933 r. Władza w kraju jest w rękachnaziści. Von Bock Fiodor zachowuje neutralny stosunek do nowego reżimu. Już w 1935 roku został mianowany dowódcą w trzeciej grupie armii. Wkrótce von Bock postanawia się ustatkować. W 1936 r. Major-generał rozpoczyna rodzinę, wkrótce rodzi się jego córka. Mimo to służba wojskowa nie uwolniła Fedora. Już 12 marca 1938 r. Dowodził ósmą armią podczas Anschluss. Następnie Bok otrzymał kolejną rangę - został generałem pułkownikiem.

II wojna światowa

Podczas inwazji wojsk niemieckich w Polsce, Bockdowodził armią "Północ". Dzięki temu 30 września 1939 r. Kolekcja nagród Fiodora została uzupełniona Krzyżem Rycerskim. Rok później Bock przewodzi całej grupie armii "B", okupując Belgię i Holandię. W tym samym roku po zajęciu Paryża przez wojska niemieckie, Fedor bierze udział w paradzie Wehrmachtu, która miała miejsce w Łuku Triumfalnym. 19 lipca Bock otrzymuje nowy tytuł - Feldmarszałek Generalny.

Inwazja Związku Radzieckiego

Gdy wojska niemieckie wkroczyły na terytoriumVon Bock dostał do dyspozycji grupę armii zwaną "Centrum". Głównym zadaniem tej grupy było zajęcie Moskwy. "Centrum" posiadało najpotężniejsze grupy czołgów Guderian i Goth.

Generał Fedor von Bock był zwolennikiemgodne traktowanie okupowanej ludności. Był pewien, że w przeciwnym razie poziom dyscypliny w szeregach armii spadnie znacząco. Bazując na zapisach z dziennika Fiodora, można wyciągnąć wniosek, że uważał Związek Radziecki za otwarcie słabego przeciwnika. A generał przyjął ludy słowiańskie za niewykształconych, niewykształconych "aborygenów". Pod tym względem nie miał żadnych sprzeczności z Himmlerem lub Hitlerem. Wiadomo też, że Fedor otrzymał propozycję dokonania próby na Fuhrerze. Jednak Bock odmówił takiego przedsięwzięcia.

Podczas kryzysu zimowego (zima 1941 r.), Fedorkrytycznie mówi o sytuacji na froncie w tym czasie. Komentarze Bok wzbudziły niezadowolenie Führera. Hitler był przekonany, że generałowie niemieccy i generał Fiodor w szczególności stali się przyczyną niepowodzenia moskiewskiej ofensywy i operacji Barbarossa w ogóle. Wkrótce, z powodu niepowodzenia na froncie, von Bock zostaje usunięty z kierownictwa "Północy" (zgodnie z dokumentami, ze względów zdrowotnych). Jednak po śmierci generała Reichenau generał otrzymał grupę "Południową".

Między Bockiem a Hitlerem znów pojawiły się spory. Generał skrytykował rozdrobnienie armii "Południe" w dwóch kierunkach. Za ostrą krytykę Fiodor został ponownie usunięty i wysłany do osobistej rezerwy Führera.

Po wysiedleniu reżimu nazistowskiego

Von Bock Fiodor boleśnie martwił się o niegorezygnacja. W latach 1942-1945. mieszkał w Prusach w swoim majątku. Były generał był krytyczny wobec Operacji Cytadela. W 1945 r. Von Bock wraz z żoną przejechali samochodem wzdłuż szosy Kilońskiej. Samochód został podpalony, w wyniku czego Fedor został zabity w szpitalu następnego dnia.

Fedor von Bock. Wspomnienia

Podczas II wojny światowej wieledowódcy prowadzili osobiste dzienniki, w których szczegółowo opisywali sytuację na froncie. Nie był wyjątkiem i Fedor von Bock. "Stałem u bram Moskwy" został opublikowany w 2011 roku w Rosji. Książka oparta jest na wojskowym dzienniku Boca. Tłumaczone przez A. Kashina.

</ p>>