Psy podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Atak psów podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej

W ognistych latach Wielkiej Wojny OjczyźnianejGdy ojczyzna była w niebezpieczeństwie, nie tylko ludzie, ale także zwierzęta stały się jej obrońcami. Żywym przykładem są psy. Bohatersko eksponowali się na wszystkich frontach, radząc sobie z różnorodnymi zadaniami. Rola psów podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej jest szeroko opisana w tym artykule.

Wykorzystanie psów podczas działań wojennych

Doświadczenie związane z używaniem psów na wojnie jest bardzo dobrze znanedawno temu. Dowiadujemy się o tym zarówno ze źródeł pisanych, jak i zabytków sztuki dawnej (sztuka rockowa). Nawet w starożytnym świecie używano wyszkolonych oddziałów psów do ofensywnych działań armii. Wraz z nadejściem broni palnej, ofensywna rola psów została znacznie zmniejszona, zostały one wykorzystane jako sygnalizatory, sanitariusze i wkłady z nabojami. Na przykład podczas wojny rosyjsko-japońskiej w latach 1904-1905 w niektórych częściach rosyjskiej armii psy były wykorzystywane do celów sanitarnych i wartowniczych. Osobnym i wyjątkowym przypadkiem jest bohaterstwo, które psy pokazały podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Zdjęcia, które się nie liczą, są bezpośrednim potwierdzeniem tego faktu.

Wykorzystanie psów podczas II wojny światowej

Na frontach Wielkiej Wojny był ogromnyliczba oddziałów psów bojowych. W sumie ponad 70 000 "ludzkich przyjaciół" różnych ras przeszło szlakami wojskowymi z Moskwy i Kurska do Pragi i Berlina. Psy podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, wykonujące misje bojowe, w znacznym stopniu przyczyniły się do ogólnego zwycięstwa nad wrogiem.

Czworonożni wojownicy

Psy biorące udział w działaniach wojennych, nie wszystkiebyły dobrej rasy i nie miały najlepszych cech, ponieważ w 1941 r. psy rasowe zginęły podczas służby w niszczycielach czołgów. Dlatego konieczne stało się szkolenie nowych jednostek psów rasowych.

Pierwszy trening pokazał wysoki wynik. Mongołowie byli bezpretensjonalni, silni i, ku zaskoczeniu hodowców psów, łatwo się ich nauczyć. Służyły do ​​wykonywania różnych misji bojowych: dostarczania amunicji i żywności, bezpieczeństwa, usuwania rannych, wydobywania terytorium, rozpoznawania, niszczenia pojazdów opancerzonych, sabotażu, komunikacji itp. wciąż są pamiętane.

Podziały psów z przodu

Na wszystkich frontach wojskowych był szkolony i formowany w specjalne jednostki bojowe:

• 17 batalionów psów kopalnianych;
• 14 drużyn psów - myśliwskie pojazdy pancerne;
• 37 batalionów psów zaprzęgowych;
• 2 wyspecjalizowane jednostki;
• 4 bataliony połączonych jednostek.

Psy zaprzęgowe

Na długo przed rozpoczęciem wojny, w 1924 r., Zszkoła wojskowa „Shot” została wyposażona w hodowlę do szkolenia psów wojskowych i zaprzęgowych. Zakład utworzył oddziały nie tylko sań, ale także sygnalizatorów, sanitariuszy i saperów.

Po raz pierwszy psie zaprzęgi były używane w Zimowej Wojnie ZSRR przeciwko Finlandii. W 1940 roku psy jeździeckie pokazały się tak dobrze, że kwatera główna armii ustanowiła nową służbę jeździecką.

Psy zaprzęgowe podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej były bardzo ważną częścią połączenia transportowego między jednostkami wojskowymi zarówno zimą, jak i latem.

Z pomocą psich zaprzęgów ranni zostali zabrani z pola bitwy, a posiłki i amunicja zostały dostarczone na pozycje strzeleckie. Zespoły były szczególnie skuteczne zimą w warunkach terenowych i zaspach śnieżnych.

Psy napędowe, a to około 15 tys. podczas wojny z pola bitwy wyniesiono ponad 6500 tysięcy rannych, ponad 3,5 tony amunicji i amunicji doprowadzono na pozycje i dostarczono niezliczoną ilość żywności.

Psy sanitarne

Posiadane psy sanitarnelepszy zapach i możliwości detektywa, dlatego znaleźli rannych nie tylko na polu bitwy, ale także w lesie, na bagnach. Następnie zabrano ich do wojskowego szpitala polowego, przewożąc awaryjne środki medyczne. Opiekun psa o imieniu Mukhtar podczas walki wyjął z pola bitwy około 400 ciężko rannych żołnierzy. Takie zapisy są unikalne w światowej historii wojskowej.

Psy-sanitariusze podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej działali bardzo sprawnie i inteligentnie. Byli podziwiani nawet przez zachodnich korespondentów wojennych, którzy odwiedzili Związek Radziecki.

Psy wyburzeniowe

„Bombardowanie” psów podczas Wielkiego Patriotycznegowojny były chyba najbardziej bezinteresownymi przykładami obrońców ojczyzny. Już latem 1941 r. Psy trafiały do ​​niemieckich czołgów - myśliwców takich maszyn. Wojska niemieckie nie spodziewały się taktycznego ruchu i straciły znaczną ilość sprzętu. Ich dowództwo wydało nawet specjalną instrukcję dla czołgistów, by walczyli z psami myśliwcami czołgów. Ale radzieccy hodowcy oczekiwali tego i zaczęli bardziej pilnie szkolić ludzi z rozbiórki.

Psy nauczyły się szybko spieszyć z technikąniewielka odległość, aby natychmiast znaleźć się w niedostępnej dla strefy karabinów maszynowych zbiornika. Pakiet wyburzeniowy położył kopalnię, która zawierała 3-4 kilogramy materiałów wybuchowych i specjalny detonator.

Przez lata krwawych bitew, psy rozbiórkowezniszczył łącznie ponad 300 czołgów wroga, a także transportery opancerzone, działa szturmowe i inne wyposażenie. W przyszłości zniknęło zapotrzebowanie na takie psy, ponieważ siła czołgu i artylerii Związku Radzieckiego wzrosła tak bardzo, że mogła ona oprzeć się niemieckiej armii bez takich wydatków. Jesienią 1943 r. Wyeliminowano oddziały bombowców. Aby zrozumieć, w jaki sposób psy pomagały ludziom podczas II wojny światowej, możemy przytoczyć następujący fakt. Tylko w bitwie pod Stalingradem wywrotowe psy zniszczyły 42 czołgi i 3 pojazdy opancerzone.

Detektory kopalni

Pod koniec 1940 r. Utworzono pierwszy mały oddział górniczych psów i opracowano instrukcje dotyczące ich szkolenia.

Psy, które zajmowały się usuwaniem minpól w Związku Radzieckim było około 6 tys. Podczas całej wojny oczyścili około czterech milionów różnych ładunków. Działania te uratowały życie dziesiątkom tysięcy ludzi. Bohaterowie psów usunęli Kijów, Nowogród, Warszawę, Wiedeń, Berlin i Budapeszt.

Wybitny kynolog i oficer A.P. Mazover, który dowodził batalionem psów poszukujących min podczas wojny, wynalazł legendarny „talerz 37”. Widząc ten napis na drodze, wszyscy zrozumieli, że bezpieczny ruch gwarantuje delikatny zapach psa. Wśród najbardziej utalentowanych psów byli mistrzowie, którzy w ciągu całej wojny oczyścili około 12 tysięcy min. Po zrozumieniu tej figury docenisz ogromną rolę, jaką odgrywały psy kopalniane podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

Zadania górników psów

W latach wojny zespoły górniczych psów wykonywały następujące misje bojowe.

• Podczas przygotowań do operacji ofensywnych psy minowe były używane do wykonywania ruchów na polach minowych. W ten sposób jednostki karabinów i pojazdy opancerzone mogły przez nie przejść.
• Jednym z głównych zadań psów kopalnianych było usuwanie dróg transportowych, które wycofujący się wróg stale wydobywali.
• Jeśli pozwoli na to czas i sytuacja, jednostki zostały wykorzystane do całkowitego oczyszczenia osad, pojedynczych budynków i całego obszaru.

Sabotaż psów

Ten typ jednostki, podobnie jak psy sabotażowe, jestDruga wojna światowa została wykorzystana przez SMERS do poszukiwania wrogich sabotażystów, zwłaszcza niemieckich snajperów. Oddział sabotażowy składał się z kilku psów, oddziału strzelców, sygnalisty i pracownika NKWD. Rzuć taki dystans poprzedzony starannym i skrupulatnym przygotowaniem, wyborem i treningiem. Dogrywcy psów z powodzeniem wykonywali nie tylko zadania wyszukiwania, ale także podważali niemieckie pociągi, nawet w ruchu.

Owczarek Dina

Dobrym przykładem psa sabotażysty jest pasterzDinah. Służyła w 14. Brygadzie Saperów i przeszła do historii jako uczestnik „wojny kolejowej” na terytorium Białorusi. Jeszcze młody pasterz przeszedł bardzo dobre szkolenie w wojskowej szkole hodowli psów. Potem pracowała pod dowództwem kynologa Diny Volkats w 37. oddzielnym batalionie inżynieryjnym.

Shepherd z powodzeniem zastosowała swój talent w praktyce. Tak więc w połowie sierpnia 1943 r. Dina podważyła siły wroga na odcinku Połock-Driss. Shepherd dosłownie wyleciał na szynach tuż przed nadjeżdżającym pociągiem, w którym byli niemieccy oficerowie, zrzucił paczkę z ładunkiem, wyciągnął detonator zębami i pobiegł do lasu. W wyniku eksplozji zniszczono około 10 wagonów wroga, a kolej została również wyłączona.

Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej pies Diny przeprowadził dziesiątki udanych operacji sabotażowych, a także pomógł oczyścić miasto Połock.

Psy wywiadowcze

Psy wywiadowcze sprawdziły sięwięcej niż doskonałe, szczególnie w takich operacjach jak „Rail War” i „Concert”. Ten typ walczących psów zapewnił niewidzialność przejścia zwiadowców na tyły obrony wroga i powodzenie ich działań wśród przeważającej większości przeciwników. Jeśli w grupie poszukiwawczej był pies zwiadowczy, nie było trudności w zapobieganiu niepożądanemu zderzeniu z zasadzką wroga. Psy harcerskie miały specjalne treningi i nigdy nie szczekały. To, że odkryto oddział oddziałów wroga, pies poinformował właściciela tylko o określonych ruchach ciała. Legendarny pies zwiadowczy o imieniu Fog bezgłośnie powalił wartownika na posterunek i wykonał śmiertelny uścisk z tyłu głowy, po czym zwiadowcy mogli bezpiecznie działać na tyłach wroga.

Ponadto psy wywiadowcze mogły wykryć wrogie grupy sabotażowe, które próbowały potajemnie przeniknąć linię obrony sowieckiej.

Wyczyny psów podczas II wojny światowej

Archiwalne informacje o historii Wielkiej Wojny Ojczyźnianej zawierają nazwiska prawdziwych przyjaciół człowieka. Demomen Plaque and Dick, zwiadowcy Sailor and Jack, górnicy Boy, Elik, Dick. Wszyscy zginęli ...

Aby lepiej zrozumieć rolę psów podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, powinieneś znać ich wyczyny.

• Wspomniał już owczarek Mukhtar. Uczył ją (a później stał się przewodnikiem) kapral Zorin. Pies przez wszystkie lata wojny przeprowadził ponad 400 ciężko rannych żołnierzy z pól bitewnych. Uratował także swój własny, kontuzjowany eksplozją pocisku, dyrygenta.
• Strażnik pasterz nazywany Agay znalazł dziesiątki razy niemieckich sabotażystów, którzy próbowali dostać się na tyły Armii Czerwonej.
• Pies o imieniu Bulba pracował jako łącznik na froncie. Podczas całej wojny przekazał ponad 1,5 tysiąca wysyłek i złożył setki kilometrów kabli. A przywódca obozu Terentev nauczył go tego rzemiosła.
• Pies o imieniu Jack ze swoim przewodnikiem,jako kapral Kisagulov przeszedł całą wojnę jako zwiadowcy. Na ich koncie ogólnym dziesiątki schwytanych „języków”, wśród których byli oficerowie. W takiej kombinacji mężczyzna i pies mogą robić niesamowite rzeczy. Jak widać, psy podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej odegrały ważną rolę.
• Laika, który nazywał się Bobik, wraz z jegoprzez trzy lata służby wojskowej około 1600 rannych zostało usuniętych z linii frontu przez dyrygenta Dmitri Trokhova. Przewodnik otrzymał medal „Za odwagę” i Order Czerwonej Gwiazdy. To trochę niesprawiedliwe, ponieważ ordynans dla 80 żołnierzy wyniesionych z pola bitwy otrzymał tytuł Bohatera.
• Operator łączności psiej Rex trzykrotnie przekroczył Dniepr pod ciężkim ostrzałem karabinów maszynowych i artylerii, dostarczając bardzo ważne dokumenty. A wszystko to w zimnej, listopadowej wodzie.

Salwa broni zginęła dawno temu. Wielu ludzi, którzy szkolili psy wojskowe, nie jest już na świecie, podobnie jak legendarni uczestnicy Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Ale w pamięci ludzi wyczyn wyczynu czworonożnych przyjaciół wojowników żyje.

</ p>>