Rosyjski publicysta Ruslan Ustrakhanov: biografia

Ruslan Ustrakhanov, którego biografia przypominaSpecjalizujący się w życiu popularnych bojowników o słynnej, pokręconej fabule, jest byłym pułkownikiem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Ten człowiek był przez długi czas w krajach skandynawskich, ponieważ Rosja została rzekomo oskarżona o szpiegostwo i współpracę z norweską agencją wywiadowczą.

Krótkie dane biograficzne

Po powrocie do Rosji (w 2014 r.) Wredakcja jednego z internetowych magazynów Ruslan Ustrakhanov wysłała list, w którym szczegółowo opisano historię, w jaki sposób stał się ofiarą korupcji wśród byłych kolegów z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i wielkiego biznesu.

W tym liście wskazał na niektóre z nichdane biograficzne. Mówi się, że Ustrakhanov urodził się i wychował w Kazachstanie. Jeśli chodzi o rodziców, były policjant pisze, że oboje byli represjonowani. Według narodowości matka jest Grekiem, a ojciec Czeczenem.

Rusłan służył w armii, a pod koniec służby wstąpił na uniwersytet na Wydziale Prawa. Ukończył edukację, otrzymując czerwony dyplom.

Rozwój kariery

Rozpoczął się młody absolwent prawaich praca w Republice Komi. Następnie Ruslan Ustrakhanov, którego zdjęcia przedstawiono w tym artykule, został przydzielony do Oktyabrskiy ATS (1985). Tam pracował jako badacz przez 2 lata. W 1987 roku został przeniesiony do dystryktu Pechenga, gdzie początkowo pracował również jako badacz. Z biegiem czasu kierował specjalną grupą zajmującą się walką z przestępstwami gospodarczymi.

Od 1992 r. Ruslan UsstrakhanovWładimirowicz został wysłany do Moskwy, aby pracować w głównym wydziale, który był zaangażowany w śledztwo w sprawie przestępstw gospodarczych. Jako pracownik tej organizacji zajmował się głównie sprawami defraudacji w sektorze bankowym, które były prowadzone przez grupy etniczne.

Po 1995 roku jego kariera poszła szybkow górę W tym okresie zostaje mianowany zastępcą szefa działu dochodzeniowego w ROVD Pechenga. Trzy lata później Ruslan Ustrakhanov zdecydował się przejść na emeryturę, ponieważ mógł już sobie pozwolić na emeryturę ze względu na staż pracy.

Przejście na emeryturę i powrót do organów ścigania

Po zakończeniu działań w wydziale policji RuslanVladimirovich pracował przez dwa lata w jednej ze spółek zależnych Norilsk Nickel. Tam zajmował stanowisko kierownika działu prawnego i kierował pracami kontraktowymi przedsiębiorstwa. Według przyszłego zbiega, regionalny Departament Spraw Wewnętrznych i wyższe władze nalegały na jego powrót na policję.

W 2000 roku przyjął ofertę kierowania ATS Pechenga w regionie Murmańska. Pełnił tę funkcję do 2003 r., Po czym został szefem GOVD w Monchegorsk.

Zbliżenie z Norwegią

Wiadomo, że region Murmańska znajduje się wblisko krajów skandynawskich. W dziedzinie egzekwowania prawa historycznie współpraca tego regionu z sąsiednią Norwegią. Ustrakhanov twierdzi, że jego bliski kontakt z norweskimi kolegami w okresie, gdy kierował ATS w regionie Murmańska, był spowodowany wyłącznie interesem zawodowym. W tym czasie zachęcono do różnych wspólnych ćwiczeń i przyjaznych spotkań, które miały na celu wymianę doświadczeń.

Z podobnymi przyjaznymi wizytami RuslanWładimirowicz często udawał się do Kirkenes, gdzie odbywała się nieformalna wymiana informacji. W ten sposób potwierdzono przyjaźń między policjantami z dwóch sąsiadujących krajów. W podziękowaniu za taką współpracę Rusłan Astrachańow został nawet oficjalnie zaproszony do Oslo (w 2002 r.), Gdzie podziękowano mu za współpracę.

W 2003 r. Pułkownik policji został przeniesiony doMonchegorsk, gdzie według niego problem nielegalnych imigrantów był ostry. Ruslanowi Władimirowiczowi udało się rozwiązać ten problem i zmniejszyć przestępczość w okolicy. Nie ukrywa, że ​​w tym czasie nadal współpracował ze starymi znajomymi z policji norweskiej. Pułkownik zapewnia, że ​​nawet wtedy rosyjskie służby specjalne zainteresowały się taką przyjaźnią. Twierdzi, że był obserwowany, aw jego mieszkaniu zainstalowano sprzęt do słuchania. Ale skoro sumienie Astrachańowa było jasne, takie zainteresowanie jego osobą początkowo mu nie przeszkadzało.

Niejednoznaczne propozycje pracy w kontrwywiadu

Podczas regularnej wizyty w Oslo (2003) rosyjski pułkownik złożył interesującą ofertę. W podziękowaniu za owocną współpracę Norwegowie zaoferowali Ruslanowi materialne nagrody. Musiał otrzymać pokwitowanie za sumę pieniędzy. Rozumiejąc możliwe konsekwencje takiego incydentu, Ustrakhanov odmówił i wrócił do Rosji.

Jako pułkownik policji ta osoba musizdawał sobie sprawę, że w rzeczywistości został już zatrudniony do pracy w Norwegii. Ale z jakiegoś powodu nie przestał współpracować z tym krajem. W 2007 r. Miał miejsce kolejny bardzo interesujący incydent. Podczas swojej regularnej wizyty w Oslo zaproponowano mu podpisanie dokumentu, zgodnie z którym przyznał, że jest agentem FSB i zatrudnił przedstawicieli Norwegii, którzy są w Murmańsku. W zamian obiecał, że Norwegia stanie się „drugim domem dla niego, gdzie naprawdę mu się spodoba”.

Opłata za szpiegostwo

Najprawdopodobniej ten incydent stał się znanyRosyjskie służby specjalne. Częste wizyty w Skandynawii już zainteresowały funkcjonariuszy FSB. Ustrakhanowa zauważono również podczas jego wizyt w Sztokholmie, gdzie według niego miał bardzo bliskiego przyjaciela. Takie podróże, kontakty z dyplomatami i komunikacja z niektórymi osobami nie podobały się rosyjskim służbom specjalnym, a według Ruslana zaczęli przygotowywać kompromitujące materiały przeciwko niemu. Przyszły uchodźca poinformował, że zaczął panikować, a po tym, jak oficerowie FSB zaprosili go na niezbyt przyjemną rozmowę, postanowił uciec.

Ucieczka do Skandynawii

W krótkim czasie Rusłan Astrachańow, życie osobistektóry nie jest upubliczniony, a informacje o obecności małżonków i dzieci pozostają zamknięte, udał się sam do Norwegii. Następnie przeniósł się do Szwecji, a kilka miesięcy później trafił do Finlandii. Tam prowadził życie prostego uchodźcy i wkrótce pojawiła się kwestia braku pieniędzy.

Właśnie wtedy spotkał się z pracownikiem CIA izaproponował pracę jako dziennikarz. Oblubienicę obiecano stworzyć wizerunek korespondenta, który został zmuszony do ucieczki z kraju i napisał opozycyjne artykuły rosyjskie. Na podstawie takich działań świeżo upieczony publicysta otrzymał obietnicę legalizacji w Norwegii.

Fałszywy dziennikarz ujawniający Rosję

Przestrzeń informacyjna zaczęła się wypełniaćpublikacje, które ostro krytykują rosyjską politykę i narażają rząd. Zostały opublikowane pod autorstwem Ustrakhanova. Dziś ta osoba zapewnia, że ​​nie ma żadnego związku z taką krytyką. Na podstawie jego słów można wywnioskować, że Rusłan Władimirowicz właśnie odebrał materiał faktyczny, a wszystkie wnioski krytykujące władze rosyjskie zostały napisane przez innych ludzi. W ten sposób CIA prowadziła wojnę informacyjną z Rosją.

Wróć do domu

Astrachańow nigdy nie otrzymał statusu uchodźcy, iczas został przeniesiony do Oslo. Dziś twierdzi, że CIA w Norwegii czuje się wolna i kontroluje praktycznie wszystkie obszary w tym kraju. Ruslan Vladimirovich oświadcza, że ​​stał się po prostu narzędziem potężnej antyrosyjskiej propagandy. Kiedy zdał sobie z tego sprawę, podjął decyzję o ucieczce do Rosji, którą z powodzeniem wdrożył w 2014 roku.

Ta historia rodzi wiele pytań i historii.były pułkownik budzi pewne wątpliwości. Dziś Rusłan Astrachańow nadal publikuje swoje artykuły, które teraz ujawniają prace CIA i agencji wywiadowczych krajów skandynawskich.

</ p>>