Drzewo świata jest podstawą wszystkich światów

Każde starożytne państwo miało swoje własne legendy,opisujące urządzenie świata. Wiele z nich jest radykalnie odmiennych, ale światopoglądy sąsiednich kultur z reguły są pod wieloma względami podobne. Szczególnie silnie zbiegają się legendy ludów słowiańskich i skandynawskich. Dla tych i innych drzewko Świata służy jako oś wspierająca wszystkie istniejące światy.

Słowian pogańscy wierzyli, że świat jest jak jajko. Według plemiennych legend

ludy, jajko składa się trochę "kosmosu"ptak, aw legendach Słowian wspomina się o Żywej, Wielkiej Matce, która urodziła ziemię i niebo. Ziemia w tym gigantycznym jajku zajmuje miejsce żółtka, w górnej części którego znajduje się świat ludzi, a na niższym - Kraj Nocy lub Świat Zmarłych. Ziemia jest otoczona przez "wiewiórkę" - Ocean-Morze. Skorupa "światowego jaja" składa się z dziewięciu warstw odpowiadających Dziewięciu Niebiosom. Każde niebo ma swój własny cel. Słońce i gwiazdy "krążą" jeden po drugim wokół Ziemi, Miesiąc zamieszkuje po drugiej, następne niebo jest zarezerwowane dla wiatrów i chmur. Słowianie uważali siódmą warstwę niebieską za twarde dno Oceanu, niewyczerpane źródło życia i wody deszczowej.

Drzewo Świata Słowian łączy wszystkie części "jaja". Drzewo przypomina ogromny dąb, którego korzenie sięgają Świata Śmierci, a korona dociera do Siódmego Nieba. Przodkowie wierzyli, że możesz wspiąć się po niebie w Oak. Echa tych przekonań sprowadzają się do nas w postaci bajek. Na gałęziach Drzewa w

Zbierają się nasiona i owoce wszystkich roślin ziemi. Tam, gdzie Drzewo Świata dotyka Siódmego Nieba, znajduje się wyspa Irey lub Buyan, na której zamieszkują przodkowie wszystkich ziemskich ptaków i zwierząt. Ale nawet Dąb nie osiągnął ósmego i dziewiątego nieba. To ostatnie niebo pozostało tajemnicą dla starożytnych Słowian.

W legendach nordyckich świat jest zbudowanytrochę inny. Skandynawskie drzewo świata - Yggdrasil - było jesionem. To Wielkie Drzewo Jesionu, wyhodowane w centrum wszechświata, miało trzy korzenie. Jeden z nich dotarł bezpośrednio do podziemnego świata Helu, drugi dotarł do królestwa mądrych mroźnych gigantów Yotunheim, a trzeci korzeń wyrósł w Midgard, świat ludzi. Ten światowy porządek wydaje się nieco dziwny, ponieważ światowy popiół skandynawskich mitów urasta do rangi. W ten sposób narody skandynawskie używały kłód, wspierając je ścianami i sufitami swoich mieszkań. Siostry z Nornów, bogini teraźniejszości i przyszłości, troszczyły się o Asha. Codziennie Norny podlewały drzewo świata żywym

źródło wody Urd, bijące u korzeni Drzewa. Korona Jesionu dała schronienie mądrego orła obdarzonego darem wszechwiedzy. Pień Drzewa zjednoczył wszystkie światy opisane w nordyckiej mitologii, a jego korona dociera do Walhalli, pałacu Odyna. Ash Skandynawowie zjednoczyli nie tylko światy. Połączył czasy razem.

Drzewo świata pojawia się nie tylko w legendachpółnocne narody. Przedstaw ten obraz w chińskich legendach. Siedem korzeni Kishi Mutoga, Chińskiego Drzewa Życia, jest karmionych z siedmiu źródeł ukrytych w trzewiach ziemi. Siedem jego gałęzi dotyka siedmiu niebios, w których żyją bogowie. Chińskie drzewo nie tylko łączy niebo i ziemię, ale także służy jako drabina, po której Słońce i Księżyc "chodzą" w górę iw dół, jak również bohaterowie i mędrcy - pośrednicy między światem ludzi i nieba.

</ p>>