Portret Łomonosowa: opis

Michaił Łomonosow od dawna nazywany jest osobowością podręcznika. Każdy uczeń w młodym wieku wie o wybitnym uczonym, a przynajmniej o swoim istnieniu i uczy się jego twarzy w obrazie.

Michaił Łomonosow: portret naukowca, wykonany przez rysunek Schulze

W obrazie z XVIII wieku,zdjęcia z wizerunkiem ludzi. Pod wieloma względami było to spowodowane potrzebą pozostawienia przez ludzi śladu w historii i przekazania potomnym informacji o tym, jak wyglądały wybitne umysły swoich czasów.

Taka osoba jako wybitny naukowiec, pionier w wielu dziedzinach nauki, encyklopedysta, poeta i po prostu doskonały człowiek o niezwykłej sile fizycznej, nie mógł obejść się bez uwagi artystów.

Portret Łomonosowa znany jest wszystkim od dzieciństwa. Niewiele osób wie, że ten znajomy obraz naukowca ma wiele interpretacji i czasami trudno jest dostrzec rękę mistrzów. Wśród wielu dzieł o dużym zainteresowaniu krytyków sztuki jest grawerowanie portretu Łomonosowa, napisanego przez M. Schreiera na rysunku jego kolegi i nauczyciela H. Schulze.

Skład utworu niewiele różni się od utworuThessar, ale widać, że Schreyer wprowadza wiele interesujących szczegółów. Naukowiec nie trzyma rąk na stole, ale siedzi w otwartej pozie, odsłaniając klatkę piersiową w przypominającym dom, niechlujnie ubrany kaftan. Z jednej strony Michaił Wasiliewicz prowadzi ewidencję, aw innym piórze. Jego twarz zdradza skrajną myśl, ale w jego spojrzeniu widać nutkę entuzjazmu. Przed publicznością jest portret Łomonosowa, który jest zajęty procesem myślenia, a jednocześnie stara się wszystko dokładnie naprawić na papierze. Otwarte przed nim książki leżą w zaniedbaniach.

Niespodziewany fakt grawerowania

Grawerowanie Schreiera, przedstawiające portret Łomonosowa,ma jedną cechę, nad którą krytycy sztuki wciąż dręczą swoje mózgi. Zakłada się, że dzieło zostało napisane na rysunku Schulze, ale urodził się w 1749 roku, co nie odpowiada dacie grawerowania - koniec XVIII wieku. Po dokładnym zbadaniu obrazu widać, że w otwartej księdze na pierwszym planie jest imię Piotr I, a nie Elizabeth, w czasach, w których żył Łomonosow. Ogólna kompozycja została skonstruowana stylistycznie w duchu baroku, choć koniec XVIII wieku uważany jest za okres dominacji malarstwa przez klasycyzm. Na podstawie tych rozbieżności w świecie sztuki pojawia się sugestia, że ​​portret ręki Łomonosowa Schreyera przeszedł kilka etapów jej rozwoju, a sam artysta osobiście nie skontaktował się z naukowcem. Pierwotnie powstał portret Michaiła Wasiliewicza, potem Schulze zrobił z nim rysunek. Na ostatnim etapie Schreier stworzył swój słynny grawerunek na podstawie szkicu ołówkiem nauczyciela i współpracownika.

Stylistyczne cechy grawerowania

Powyższy styl barokowy na zdjęciu,które nie było miejscem w XVIII wieku, ze względu na artystyczne przyjęcie, które dotarło do nas od czasów Cesarstwa Rzymskiego. Mając na uwadze napisanie sztychu przedstawiającego wybitnego naukowca, Schulze i, oczywiście, Schreier również znaleźli odpowiedni prototyp obrazu, na którym namalowany został Jean-Jacques Rousseau. I wziąwszy to za podstawę, "zasadzili" głowę Łomonosowa na ciele myśliciela. Fakt ten wyjaśnia stylistyczne rozbieżności w grawerowaniu Shreira z kanonami panującymi w malarstwie pod koniec XVIII wieku.

</ p>>