Czynniki faktoringowe banku: ich istota i misja

Od dwudziestu lat w naszym krajuProwadzone są operacje faktoringowe. Reprezentują transakcję kupna-sprzedaży od dostawcy będącego jednocześnie wierzycielem, prawo do otrzymania długu od kredytobiorcy. Przedmiotami takich relacji mogą być towary lub usługi, a także papiery wartościowe, których płatności nie zostały jeszcze dokonane.

Czynności faktoringowe są korzystne dla wszystkich strontransakcje, ponieważ pozwalają dostawcy uzyskać dług, ale nie w całości. Umowa zawierana jest między bankiem a wierzycielem, zgodnie z którym pierwsza płaci długu kupującego w wysokości 80-90% łącznej kwoty i otrzymuje prawo do pełnego odzyskania długu w przyszłości. Zysk ekonomiczny instytucji kredytowej stanowi różnicę 10-20%, zwaną zniżką. W niektórych przypadkach warunki umowy zakładają całkowite odzyskanie długu wobec wierzyciela, a bank z kolei otrzymuje prowizję, której wysokość jest określona w umowie dwustronnej.

Operacje faktoringowe banku mogą byćklasyfikować według typu. Jednym z najczęstszych jest faktoring wewnętrzny, czyli operacja nabycia prawa do roszczenia mieszkańców kraju. Jeżeli jeden z uczestników transakcji jest obywatelem innego państwa, wówczas możemy mówić o międzynarodowej formie. W przypadku otwartej transakcji faktoringowej kredytobiorca zostanie powiadomiony o przeniesieniu praw w celu odzyskania długu na rzecz banku. Poufna lub ukryta forma jest przeprowadzana bez wiedzy dłużnika o przeniesieniu praw do roszczenia. Taka umowa będzie kosztować znacznie więcej. Płatnik przekazuje środki w wysokości długu na rachunek rozliczeniowy klienta, który następnie przekazuje pieniądze bankowe w wysokości ustalonej w umowie.

W praktyce należy podzielić operacje faktoringowe naprawo regresu i bez niego. Zgodnie z pierwszym typem bank może anulować umowę z dostawcą i zwrócić mu prawo do roszczenia w przypadku odmowy spłaty zadłużenia przez kupującego. Jeżeli operacja jest wykonywana bez prawa regresu, czynnik nie może wymagać od pożyczkodawcy zwrotu niespłaconego długu. Oczywiście w większości przypadków preferowany jest pierwszy rodzaj transakcji, ponieważ pomaga to zmniejszyć poziom ryzyka bankowego. Z reguły transakcje jednorazowe są przeprowadzane, gdy kredytobiorca jest wypłacalnym podmiotem prawnym o stabilnej sytuacji finansowej.

Czynniki faktoringowe banków komercyjnychstają się coraz bardziej rozpowszechnione, ponieważ pozwalają one zrekompensować przejściowy niedobór środków obrotowych w bieżącej działalności podmiotów gospodarczych. A w warunkach niedostępności pożyczki, na przykład, kiedy banki są odmawiane z tego czy innego powodu, faktoring staje się rodzajem panaceum, który pozwala ci oszczędzać własne fundusze. Ale instytucja kredytowa nie zawsze zgadza się na zawarcie takiej transakcji. Rozpatrując wniosek, kierownictwo banku dokładnie bada wypłacalność dłużnika, jego historię kredytową, popyt na produkty na rynku i możliwość sprzedaży w krótkim czasie. Wykonuje się wiele pracochłonnych i zakrojonych na szeroką skalę prac, co pokazuje podobieństwo faktoringu i kredytu.

Często bank jest zmuszony odmówić dostawcy,jeżeli kredytobiorca ma duże długi wobec różnych wierzycieli lub w przypadku działalności spekulacyjnej. Firmy faktoringowe również nie ryzykują nabycia praw do dochodzenia roszczeń od podmiotu prawnego produkującego towary niespecyficzne lub które koncentrują się na wąskim gronie odbiorców.

Czynniki faktoringowe na współczesnych rynkach finansowychRynek naszego kraju odbywa się niemal w takim samym stopniu jak na rynkach europejskich o zasięgu międzynarodowym. I przyciąga więcej inwestorów zagranicznych, którzy mają duże kwoty gotówki, niż niestety producenci krajowi nie mogą się pochwalić.

</ p></ p>>